drożdżakowe zapalenie pochwy leczenie domowe

Omawiając różne metody leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy, International Journal of Women’s Health poinformował, że żel z kwasem octowym jest powszechnie stosowany jako naturalne leczenie infekcji pochwy. Jednak w badaniu wspomniano, że niektóre badania wykazują niejednoznaczne wyniki. Częstą przyczyną bólu są także infekcje pochwy – bakteryjne, drożdżakowe i choroby przenoszone drogą płciową. Poza towarzyszącymi dolegliwościami bólowymi objawiać się mogą one obfitymi upławami, świądem, parciem na mocz oraz bólem podbrzusza. Leczenie stanów zapalnych pochwy należy skonsultować z lekarzem ginekologiem. Do głównych objawów wskazujących na zapalenie pochwy należy świąd oraz pieczenie tej okolicy, a także upławy, czyli nadmierna, nieprawidłowa wydzielina z pochwy. Poza tym w przebiegu niektórych infekcji intymnych pojawia się również nieprzyjemny zapach z pochwy. Grzybicze zapalenie pochwy i sromu charakteryzuje siębólem Bakteryjne zakażenie pochwy to skutek zaburzenia równowagi w mikroflorze błony śluzowej narządów płciowych. Infekcja pojawia się wówczas, gdy dochodzi do rozwoju bakterii beztlenowych i tlenowych kosztem pałeczek kwasu mlekowego. Leczenie bakteryjnego zakażenia pochwy opiera się przede wszystkim na ograniczeniu szczepów patogennych i przywróceniu prawidłowej flory bakteryjnej Niekiedy, jeśli objawy u kobiety są ograniczone tylko do pochwy, leczenie może prowadzić wyłącznie ginekolog. Leczenie zapalenia uchyłków jelita grubego przebiega w warunkach szpitalnych przy użyciu doustnego lub dożylnego antybiotyku i rygorystycznej diety. Czytaj również: Szpitalne zapalenie płuc (SZP) – przyczyny, leczenie nonton fast and furious 1 sampai 9. Zakażenia drożdżakowe – profilaktyka i leczenie Zakażenia drożdżakowe – profilaktyka i leczenieDrożdżak biały to gatunek grzyba, który żyje zwykle w jelitach wraz z innymi drobnoustrojami, stanowiącymi naturalna florę jelitową. W prawidłowych warunkach zachowana jest między innymi zostaje ona zachwiana, drożdżak rozmnaża się w sposób niekontrolowany, prowadząc do zakażeń drożdżakowychZakażenia drożdżakowe, zwane też pleśniawkami lub kandydozą , mogą obejmować każdy obszar błony śluzowej lub wilgotnej drożdżak zagnieździ się w pochwie, pojawiają się upławy – gęste, białawe, podobne do zwarzonego mleka. Często występuje również świąd i bolesność narządów jamy ustnej to bolesne, uwypuklone, żółtawe naloty w ustach i na języku. Zakażenie drożdżakami może również obejmować brodawki sutkowe i fałdy niektórych niemowląt kandydoza jest powikłaniem pieluszkowego zapalenia skóry. Wówczas na żywo czerwonej skórze dziecka pojawiają białe plamy. Uogólnione drożdżakowe zakażenie organizmu jest rzadką, lecz poważną terapeuci uważają, że nadmierny rozwój drożdżaków w jelitach może wywoływać rozmaite dolegliwości, np. niestrawność, gazy, wzdęcia, a nawet zmęczenie i ból drożdżakowe może wyzwolić każdy czynnik, który zaburza równowagę drobnoustrojów w tych czynników należy ogólny zły stan zdrowia, ciąża, stresy, stosowanie antybiotyków, doustne zażywanie steroidów lub środków antykoncepcyjnych. Inne przyczyny to:niekontrolowana cukrzyca,niedokwaśność soku żołądkowego,jedzenie dużych ilości pokarmów zawierających drożdże,alkohol,rafinowane zakażeniom drożdżakowymCo jeść i pić?Jeśli masz skłonność do zakażeń drożdżakowych, zmień swój sposób odżywiania się, by zwiększyć odporność jak najmniej pokarmów, które zawierają dodawany cukier i rafinowane mniej mleka i wina oraz jedz mniej owoców zawierających naturalne dziennie nie więcej niż trzy filiżanki napojów zawierających kofeinę – herbaty i trzy razy dziennie, surowego czosnku, np. w sosie sałatkowym lub w zupie. Zamiast tego można zażywać kapsułki lub tabletki pokarmy zawierające witaminy z grupy codziennie jogurty zawierające żywe kultury bakterii. Pomagają one zachować korzystna florę pokarmy bogate w żelazo, magnez selen, cynk, flawonoidy i witaminy A, C i często chorujesz na kandydozę pochwy:Noś bawełnianą bieliznę i pończochy zamiast rajstop. Unikaj ciasnych spodni. Dzięki dostępowi powietrza do zewnętrznych narządów płciowych rzadziej dochodzi do się kąpać lub brać prysznic w wodzie tak zimnej, jaką możesz bez przykrości zmieniaj ręcznik. Nie osuszaj zewnętrznych narządów płciowych zbyt intensywnie. Skaleczona skóra jest wrażliwa na używaj perfumowanych mydeł i innych kosmetyków kąpielowych. Nie stosuj zapachowych środków do higieny intymnej, które mogą drażnić skórę , czyniąc ją podatna na czujesz suchość pochwy, stosuj podczas uprawiania seksu środki nawilżające. Tarcie może podrażnić pochwę, co sprzyja zakażeniu zakażenia drożdżakowegoZ aptekiW przypadku zakażeń drożdżakowych pochwy zrób ostrożnie irygację z łyżeczki kwasu bornego rozpuszczonego w pół litrze letniej ziołoweŁupiny orzecha czarnego, gorzknik kanadyjski i olejek z lebiodki pospolitej hamują rozwój drożdżaka w jelitach. Można je przyjmować w postaci kapsułek lub nalewekAromatoterapia w zakażeniu drożdżakowymOlejki z drzewa herbacianego, lawendowy, tymiankowy mają własności przeciwgrzybicze i dlatego zwalczają zakażenia drożdżakowe w kąpieli z dodatkiem olejków eterycznych i kilkakrotnie spryskaj zewnętrzne narządy płciowe, nim zanurzysz się w wodzie, co najmniej na 10 dwie krople olejku z drzewa herbacianego i cztery lawendowego. Dodaj 2,5 łyżeczki tłoczonego na zimno oleju, np. ze słodkich migdałów lub oliwek. Posmaruj mieszaniną wargi sromowe, by złagodzić dwie krople olejku z drzewa herbacianego na zwilżony tampon, wprowadź go do pochwy na 3-4 potrzebny jest lekarz?Gdy zakażenie drożdżakowe nie ustępuje po kilku dniach, chociaż stosujesz naturalne metody zakażenie obejmuje jamę objawy grzybicy zauważono u niemowlęcia lub podejrzewasz zakażenie brodawek sutkowych. Infekcje pochwy są stanem zapalnym żeńskich dróg rodnych lub cewki moczowej. Mogą być wywołane przez bakterie, grzyby lub rzęsistkowicę. Infekcje pochwy są stanem zapalnym żeńskich dróg rodnych lub cewki moczowej. Mogą być wywołane przez bakterie, grzyby lub rzęsistkowicę. Cukrzyca, anemia oraz jedzenie słodyczy sprzyjają powstawaniu infekcji intymnych. Stan zapalny rozwija się też pod wpływem stosowania antykoncepcji hormonalnej. Kasia gotuje z tort czekoladowy z bitą śmietaną i owocami Jakie są przyczyny zapalenia pochwy? Przyczyną infekcji pochwy jest zainfekowanie bakteriami, wirusami oraz rzęsistkowicą (rodzajem pasożyta). Do zakażenia dochodzi: w wyniku braku higieny osobistej (gdy kobieta podmywa okolice intymne rzadziej, niż raz dziennie), po urazach pochwy (na przykład jej skaleczeniu), po użyciu drażniących środków kosmetycznych (żeli, szamponów, balsamów, mydeł), w efekcie korzystania z publicznych toalet, łazienek i basenów, po antybiotykoterapii (leki te zabijają florę bakteryjną – również tę pożyteczną, niezbędną dla zdrowia), pod koniec ciąży, w wyniku silnych wahań hormonalnych zaburzających pH pochwy, w trakcie menopauzy, po zastosowaniu irygacji pochwy (zabiegu, który polega na intensywnym płukaniu wodą wnętrza pochwy), w efekcie kontaktów seksualnych, w wyniku stresu. Objawy infekcji pochwy: świąd, pieczenie i upławy Infekcje pochwy, wywołane bakteriami, grzybami oraz rzęsistkowicą, objawiają się: infekcje bakteryjne – szaro-białą barwą upławów oraz ich rybią wonią, infekcje grzybicze - upławami koloru białego i mlecznego o serowatej konsystencji, rzęsistkowica – żółtymi upławami i żółtozielonymi o intensywnym, nieprzyjemnym zapachu Ponadto infekcjom pochwy towarzyszy: świąd, zaczerwienienie i obrzęk sromu i pochwy, ból i kłucie, ból pochwy podczas stosunku, pieczenie cewki moczowej w trakcie oddawania moczu. W jaki sposób diagnozować i leczyć stany zapalne pochwy? W przypadku wystąpienia objawów infekcji warto udać się do ginekologa. Lekarz pobierze wymaz z pochwy i na jego podstawie dobierze rodzaj leczenia. Mogą to być antybiotyki doustne i dopochwowe, a także żele, kremy, probiotyki dopochwowe przywracające prawidłową florę bakteryjną (dostępne bez recepty), a także proszki do sporządzania roztworów o odpowiednim dla pochwy pH, działające przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i przeciwbólowo. Warto także wypróbować domowe sposoby leczenia infekcji pochwy. Dieta bogata w nabiał – w czasie infekcji warto pić około pół litra dziennie jogurtu naturalnego, maślanki, kefiru i zsiadłego mleka. Są to probiotyki, czyli naturalne substancje wspierające rozwój bakterii korzystnych dla zdrowia. Podmywanie się rumiankiem – dwie torebki rumianku należy zalać dwiema szklankami wrzątku. Po ostudzeniu wywar posłuży do podmywania pochwy. Rumianek ma działanie przeciwzapalne, dzięki czemu stan zapalny szybciej ustąpi. Zalecenia podczas infekcji pochwy: higiena osobista i przewiewna odzież Podczas leczenia infekcji pochwy należy: podmywać pochwę wodą z płynem do higieny intymnej (dwa razy dziennie), każdego dnia zmieniać ręczniki, używać tylko bawełnianej bielizny, nosić wkładki higieniczne, unikać kontaktów seksualnych, zrezygnować z chodzenia w grubych spodniach na rzecz spódnic i sukienek (zapobiegają zapoceniu miejsc intymnych). Zaleganie moczu w pęcherzu prowadzi do stanów zapalnych. Dolegliwość ta może też powodować choroby nerek. Leczenie stanu zapalnego cewki moczowej polega na pozbyciu się bakterii. Konieczne może być zażywanie antybiotyków. Parcie na pęcherz, gorączka i ból podbrzusza to objawy zapalenia cewki moczowej. Podczas oddawania moczu czujesz pieczenie i swędzenie. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 08:00, data aktualizacji: 13:58 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 10 minut Grzybica pochwy nazywana też kandydozą pochwy, drożdżycą pochwy lub drożdżakowym zapaleniem pochwy, to jedna z najczęściej występujących infekcji narządów intymnych kobiety. Jest to także jedyne zakażenie grzybicze, które może być przenoszone drogą płciową. Co wpływa na rozwój grzybicy pochwy? Jak ją diagnozować i leczyć? Czy dieta może wpłynąć na nawrót choroby? Oto wszystkie informacje. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Grzybica pochwy – dane epidemiologiczne Flora bakteryjna pochwy Grzybica pochwy - objawy Grzybica pochwy – przyczyny rozwoju Drożdżyca pochwy w ciąży - czy zawsze tak musi być? Rozpoznanie i leczenie grzybicy pochwy Grzybica pochwy a okres - leczenie Czy istnieją domowe sposoby leczące grzybicę pochwy? Grzybica pochwy a dieta Dlaczego ważne jest stosowanie probiotyków przy grzybicy pochwy? Profilaktyka grzybicy pochwy Grzybica pochwy – dane epidemiologiczne Grzybica pochwy (grzybicze zapalenie pochwy, zakażenie grzybicze pochwy) jest to dolegliwość, która dotyka bardzo dużą ilość kobiet na całym świecie. Szacuje się, że 75 proc. kobiet przynajmniej raz w życiu przechodzi infekcje grzybicze okolic intymnych. U co najmniej 50 proc. z nich wystąpią nawroty. Bezobjawowe nosicielstwo grzybów z rodzaju Candida (drożdżaki pochwy - to one są odpowiedzialne za rozwój grzybicy pochwy) dotyczy 5–55% populacji kobiet. Amerykańskie dane wskazują, iż grzybica miejsc intymnych jest powodem ponad 10 milionów wizyt (rocznie) kobiet u ginekologa w USA i ponad 500 milionów konsultacji globalnych. Flora bakteryjna pochwy W pochwie dojrzałej płciowo kobiety bytuje ponad 100 rodzajów mikroorganizmów, zarówno tlenowych jak i beztlenowych. W jednym mililitrze wydzieliny błony śluzowej pochwy znajduje się około 100 bakterii, z czego dominują pałeczki kwasu mlekowego, tzw. pałeczki Doderleina. Prawidłowa flora bakteryjna chroni pochwę przed gromadzeniem się patogennych drobnoustrojów. W przypadku gdy liczba pałeczek Doderleina maleje, odczyn pochwy wzrasta w kierunku wartości zasadowych i dochodzi do zakażenia. Za prawidłowy rozwój chroniącej pochwę mikroflory odpowiadają głównie estrogeny. Dowodem na to jest jałowa pochwa noworodka płci żeńskiej, która w pierwszych 2-3 tygodniach życia pozamacicznego, przypomina mikroflorę typową dla pochwy kobiety, co jest wynikiem pobudzenia rozwoju pałeczek kwasu mlekowego w pochwie noworodka przez estrogeny matki. Do momentu rozpoczęcia miesiączkowania, w pochwie dziewczynek nie występują pałeczki kwasu mlekowego, a odczyn wydzieliny pochwowej jest mniej kwaśny. W okresie pokwitania, na skutek pobudzenia przez estrogeny produkowane przez jajniki, pałeczki kwasu mlekowego zaczynają dominować i stanowią ok. 96 proc. prawidłowej mikroflory pochwy. Stan ten zapewnia pochwie właściwą ochronę przed zakażeniami patogenami. W ostatnich dniach cyklu, tuż przed wystąpieniem miesiączki, pochwa jest najmniej nawilżona i przez to bardziej narażona na zakażenia. W tej fazie cyklu wzrasta odczyn pH w pochwie. Mniej kwaśne środowisko pochwy umożliwia rozwój zakażenia. Mikroflora pochwy u kobiety w okresie menopauzy pod względem składu przypomina tą, jaka występuje u dziewczynek przed pokwitaniem - zmniejsza się liczba bakterii kwasu mlekowego, a jednocześnie częściej pochwę kolonizują pałeczki Gram-ujemne, na co wpływa niedobór estrogenów i coraz cieńsza błona śluzowa pochwy. To prowadzi do zachwiania równowagi, a niekiedy całkowitej destabilizacji ekosystemu pochwy. Konsekwencją jest niekontrolowany rozwój niepożądanych mikroorganizmów chorobotwórczych. Grzybica pochwy - objawy Grzybica pochwy, objawy jakimi się charakteryzuje to głównie powstałe na błonach śluzowych, zwłaszcza przy wejściu do pochwy, pojawia się biały nalot na wargach sromowych, zaczerwienienie i obrzęk, którym towarzyszy uporczywy świąd, pieczenie i upławy. Czy zawsze upławy świadczą o stanie chorobowym i wskazują na zapalenie grzybicze pochwy? Otóż nie. Jeśli wydzieliny z dróg rodnych kobiety mają zabarwienie mleczne lub są przejrzyste, bezwonne i śliskie w dotyku są oznaką zdrowia i elementem fizjologii kobiety. Kolor i konsystencja wydzieliny pochwowej zmienia się w zależności od fazy cyklu miesięcznego. W pierwszej fazie cyklu, do 8 dnia, u większości kobiet występuje suchość pochwy. W czasie owulacji śluz jest obfity, bezbarwny, ciągnący, dzięki czemu chroni plemniki przed kwaśnym odczynem dróg rodnych. W trzeciej, tzw. fazie lutealnej, aż do momentu wystąpienia miesiączki, śluz jest gęsty i grudkowaty, co ma na celu ochronę pochwy przed chorobotwórczymi drobnoustrojami. Natomiast, jeśli pojawiają się żółte lub zielone upławy, mają intensywny, często rybi zapach to mogą świadczyć o infekcji bakteryjnej. Białe, gęste, serowate upławy są typowym objawem rozwijającej się grzybicy pochwy, podobnie jak rzadkie i wodniste upławy dające charakterystyczny białawy połysk pochwy i sromu. Pojawiają się również białe grudki w pochwie, wydobywa się serowata wydzielina z pochwy, a czasami nawet zielony śluz i zarazem zielonkawe upławy. Bezpośrednią przyczyną drożdżycy jest wzrost grzybów z rodzaju Candida (stąd nazwa kandydoza pochwy). Najczęstszym patogenem odpowiedzialnym za 70–95% infekcji jest Candida albicans w pochwie, następnie C. glabrata (5–10%) oraz C. tropicalis (5%). Bardzo często do infekcji dochodzi w wyniku zaburzenia naturalnej biocenozy pochwy, co otwiera drogę do rozwoju drożdżycy oraz innych infekcji. Upławom towarzyszy przeważnie pieczenie, świąd, bolesność pochwy i sromu, ból podczas oddawania moczu i w trakcie stosunku płciowego. Jeśli zauważysz u siebie objawy mogące świadczyć o drożdżakowym zakażeniu pochwy, skontaktuj się jak najszybciej z lekarzem ginekologiem, który po wykonaniu odpowiednich badań zastosuje odpowiednie i skuteczne leczenie. Do tego czasu zachowaj wstrzemięźliwość seksualną i nie stosuj żadnych środków zaradczych, mających na celu zwalczenie skutków zakażenia, jak częste irygacje. Szacuje się że 5-55% kobiet przebieg infekcji grzybami może być bezobjawowy. Jeśli towarzyszące ci objawy przypominają dolegliwości związane z grzybicą, upewnij się, czy rzeczywiście właśnie candida jest przyczyną. Wykonaj Wysyłkowy test na Candida Albicans Porady Intymne dostępny na Medonet Market. Grzybica pochwy – przyczyny rozwoju Przyczyny grzybicy pochwy są różnorodne. Szczególnie narażone na infekcje miejsc intymnych są młode kobiety. Szczyt zachorowalności na grzybicę pochwy przypada na okres dużej aktywności płciowej (17-35 rok życia). Do zakażenia dochodzi w sytuacji zachwiania równowago mikrobiologicznej pochwy. Wpływ na to ma: wczesny wiek inicjacji seksualnej, współżycie w okresie miesiączki, seks oralny lub analny, stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej i lubrykantów, nieprawidłowa higiena intymna (irygacje i stosowanie preparatów do higieny intymnej pochwy, naruszających mikroflorę pochwy), glikokortykosterydoterapia, schorzenia endokrynologiczne np. niekontrolowana lub źle prowadzona cukrzyca, choroba Cushinga, zaburzenia odporności (AIDS, sterydoterapia, immunosupresja), zabiegi chirurgiczne w obrębie narządów rodnych (wycięcie macicy), nieracjonalne i nieodpowiednie stosowanie antybiotyków, które niszczą florę bakteryjną organizmu (głównie antybiotyków z grupy cefalosporyn, penicylin oraz tetracyklin), syntetyczna bielizna (powodująca miejscowy wzrost temperatury i wilgotności), długie kąpiele z użyciem gąbek i myjek, które mogą być siedliskiem grzybów, stosowanie tamponów lub zapachowych wkładek higienicznych, które mogą podrażniać śluzówkę macicy. Do rozwoju zmian klinicznych sprzyjają zmiany statusu hormonalnego ustroju (ciąża, połóg, hormonalna terapia zastępcza, złożona antykoncepcja hormonalna), błędy dietetyczne (nadmiar cukrów), niedobory żelaza, antybiotykoterapia, kuracje glikokortykosteroidami lub preparatami immunosupresyjnymi oraz cukrzyca, otyłość, nowotwory, awitaminoza, współistnienie chorób przenoszonych drogą płciową, stres i częste korzystanie z basenów i toalet publicznych. Czynników sprzyjającym zachorowaniu na grzybicę pochwy jest bardzo dużo. U mężczyzn grzybica narządów płciowych może się tak samo rozwinąć jak w przypadku kobiet. U mężczyzn mających stosunki płciowe z zakażonymi kobietami może dojść do zapalenia cewki moczowej (wyciek z cewki moczowej z towarzyszącym zaczerwienieniem jej ujścia zewnętrznego). Ponadto na żołędzi i napletku mogą pojawić się białe, drobne grudki lub pęcherzyki, a na mosznie i w pachwinach często widoczne są rumieniowo-złuszczające ogniska ze skłonnością do sączenia. Zmianom towarzyszy świąd i pieczenie. Drożdżyca pochwy w ciąży - czy zawsze tak musi być? W ciąży stosunkowo często zdarza się infekcja grzybicza ze względu na występujące w tym czasie zmiany hormonalne. PH pochwy zmienia się z kwaśnego na zasadowe, co sprzyja infekcjom (ph pochwy w ciąży powinno wynosić ok. 3,6–4,2). Ale drożdżaki, nawet w ciąży, nie powinny być zaliczane do prawidłowej flory pochwy. Noworodki urodzone przez matki chorujące na drożdżycę narządów płciowych narażone są na ryzyko rozwoju tzw. pleśniawek jamy ustnej. Dlatego w tym czasie staraj się szczególnie dbać o higienę intymną. Jeżeli zauważysz biały nalot w pochwie, mleczne upławy o nieprzyjemnym zapachu, grudkowaty śluz, krostki w pochwie (mogą też pojawić się upławy wodniste) od razu skontaktuj się ze swoim lekarzem prowadzącym. Ponadto, stosuj płyny do higieny intymnej o odpowiednim odczynie pH, który jest bezpieczny dla kobiet ciężarnych. W trakcie stosunków płciowych używaj prezerwatyw, aby zabezpieczyć się przed przeniesieniem szkodliwych mikroorganizmów. Gdy zauważysz u siebie niepokojące objawy grzybicy pochwy, zgłoś się do ginekologa, który dobierze leczenia tak, by nie było szkodliwe dla płodu. W czasie ciąży układ odpornościowy kobiety jest osłabiony, a infekcje zagrażają zarówno matce jak i dziecku. Nierozpoznana i nieleczona grzybica pochwy w ciąży może prowadzić do zahamowania wewnątrzmacicznego wzrostu płodu, przedwczesnego odpływania płynu owodniowego, przedwczesnego porodu, a nawet poronienia. Każda infekcja grzybicza w ciąży powinna być rozpoznana i odpowiednio leczona! Rozpoznanie i leczenie grzybicy pochwy W przebiegu grzybicy pochwy nie obserwuje się zmian wartości pH (prawidłowe ph pochwy - poniżej 4,5). Dodatni wynik posiewu w kierunku Candida z jednoczesnym brakiem objawów klinicznych nie jest wskazaniem do rozpoczęcia leczenia, ponieważ Candida albicans jest obecny w pochwie u co piątej kobiety w wieku rozrodczym. Dlatego w celu potwierdzenia rozpoznania lekarz wykona badanie mikroskopowe wydzieliny pochwowej oraz pobierze materiał do hodowli mikologicznej. Po zdiagnozowaniu choroby, jaką jest grzybica pochwy leczenie opiera się na przyjmowaniu leków przeciwgrzybicznych w tabletkach, globulkach lub kremach dopochwowych. Postać podawanego leku zależy od wywiadu chorobowego, nasilenia objawów częstości występowania schorzenia, wcześniej pojawiających się objawów niepożądanych oraz możliwości bycia w ciąży przez pacjentkę. Czas trwania terapii, w zależności od zastosowanego preparatu, waha się od jednego dnia do dwóch tygodni. W uzasadnionych przypadkach stosowane jest leczenie doustne. Do lekarza powinien udać się też mężczyzna; leczenie drożdżycy u obojga partnerów jest podstawowym warunkiem zapobiegania nawrotom choroby. Przy nawracających zakażeniach grzybiczych warto ograniczyć spożywanie cukrów i wybierać produkty bogate w witaminy i mikroelementy. Stosowane leki przeciwgrzybiczne dzieli się na: antybiotyki (polieny: nystatyna, natamycyna i amfoterycyna B), antyseptyki przeciwgrzybiczne (związki jodu, fenolu, siarki, alkohole, kwasy organiczne i nieorganiczne), chemioterapeutyki. Najczęściej stosowane są leki przeciwgrzybicze - należą tu pochodne imidazolowe. Bez recepty możesz zamówić Przeciwbakteryjne globulki dopochwowe Dermoxen BACTOR, które wspierają organizm w walce z zakażeniami grzybiczymi i bakteryjnymi pochwy. Leczenie ciężarnych zmagających się z drożdżycą polega na przyjmowaniu: w I trymestrze - nystatyna lub natamycyna dopochwowo, w II i III trymestrze: leczenie miejscowe jak u nieciężarnych, leczenie doustne kobiet w ciąży jest przeciwwskazane. Grzybica pochwy a okres - leczenie Grzybica pochwy a okres? Takie pytanie stawia sobie wiele kobiet, którym towarzyszy drożdżyca pochwy. Leczenie powinno opierać się na przyjmowaniu przepisanych przez lekarza leków, jednak w chwili rozpoczęcia krwawienia powinno się, je odstawić (mowa tutaj wyłącznie o preparatach dopochwowych) gdyż ich działanie nie będzie skuteczne (substancja czynna po rozpuszczeniu wypłynie wraz z krwią). Dalsze leczenie powinno rozpocząć się zaraz po zakończeniu krwawienia. Czy istnieją domowe sposoby leczące grzybicę pochwy? Przede wszystkim, jak zauważysz u siebie takie objawy, jak zostały wyżej wymienione niezwłocznie udaj się do ginekologa w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia! Nie istnieją domowe sposoby, które docelowo całkowicie wyleczą drożdżycę pochwy. Mają one jedynie zastosowanie wspomagające i profilaktyczne. Badania ukazują, że korzystne działanie w leczeniu i zapobieganiu dalszemu rozwojowi choroby wykazuje suplementacja chromem, cynkiem, magnezem, selenem i krzemem. Pewnego rodzaju skuteczność mogą wykazywać także zioła, głównie napar z szałwii, kwiatostanu lipy lub pokrzywy. Grzybica pochwy a dieta Kobiety, które dość często zmagają się z przypadłością, jaką jest grzybica okolic intymnych powinny zwrócić szczególną uwagę na swoją dietę. Niektóre produkty mogą potęgować pojawienie się grzybicy pochwy, mowa tutaj głównie o cukrach prostych. Ich nadmiar powoduje, iż drobnoustroje chorobotwórcze w szybszy sposób namnażają się w organizmie i „atakują” osłabiony organizm. W przypadku grzybicy pochwy, po zastosowanym leczeniu, organizm jest osłabiony co sprzyja rozwojowi ponownego stanu zapalnego. Kobiety, zwłaszcza zmagające się z nawracającą grzybicą pochwy powinny unikać produktów i białego pieczywa przygotowanego z białej mąki, słodkich ciast, słodyczy, batonów, słodkich soków i napojów, zwłaszcza gazowanych, słodzonego kakao, smakowych jogurtów, płatków śniadaniowych z dodatkiem cukru, słodkich owoców (banany i winogrona). W czasie leczenia, choroby jaką jest drożdżyca pochwy, kobiety powinny również wyeliminować ze swojej diety produkty mleczne. Stanowią one pewnego rodzaju pożywkę dla namnażających się bakterii. Dzieje się tak dlatego, iż produkty te zawierają laktozę, czyli mleczny cukier, który sprzyja rozwojowi grzybów z gatunku Candida. A więc, należy zrezygnować z jogurtów, mlecznych deserów, twarożków i oczywiście mleka. Ponadto, dieta nie powinna zawierać produktów bogatych w drożdże, bądź takich gdzie zostały one w pewien sposób wykorzystane – wino, piwo, marynaty, musztardy. Produkty, które powinny zostać wyeliminowane z diety kobiet u których diagnozowana jest grzybica pochwy: wysoko przetworzona żywność (zupy instant, gotowe sosy), sery żółte (zwłaszcza te tłuste) oraz sery pleśniowe, kiełki, ocet, musztardy, ketchup, duże ilości kawy i herbaty Produkty, które powinny znaleźć się w diecie: produkty pełnoziarniste, najlepiej żytnie bądź orkiszowe pieczywo, płatki owsiane, pestki ze słonecznika, dyni, siemię lniane, chude mięso drobiowe i wołowe, chude ryby, oliwa z oliwek, kwaśne owoce, jajka, warzywa sezonowe, woda do picia. Szczególnie zalecana jest kiszona kapusta i ogórki, gdyż zawierają w swoim składzie drogocenny dla kobiet kwas mlekowy – dostarcza do organizmu probiotyki niezbędne do naprawy flory bakteryjnej jelit i dróg rodnych. Jeżeli więc, zostanie zdiagnozowana Candida ambicns w pochwie, chora powinna dokładnie przyjrzeć się swojej diecie, aby nie zaostrzyć objawów chorobowych i nie spowodować kolejnych nawrotów drożdżycy. Dlaczego ważne jest stosowanie probiotyków przy grzybicy pochwy? Kandydoza pochwy jest schorzeniem, którego leczenie wyniszcza florę bakteryjną w pochwie i drogach rodnych. Oprócz diety bogatej w kwas mlekowy zalecane jest, aby po leczeniu stosować odpowiednie probiotyki bogate w pałeczki kwasu mlekowego, celem uzupełnienia flory bakteryjnej oraz nadania środowisku w pochwie kwaśnego odczynu. Gdy jest za mało pałeczek kwasu mlekowego, wówczas może dojść do nawrotu choroby. W ginekologii preparaty probiotyczne dostępne są zazwyczaj w formie globulek dopochwowych bądź też doustnych tabletek – oczywiście o formie stosowania decyduje pacjentka. Warto jednak pamiętać, aby nie stosować globulek w czasie krwawienia miesiączkowego, gdyż krew wszystko wypłukuje i niweluje wszystkie efekty kuracji. Profilaktyka grzybicy pochwy Zastosowanie się do kilku prostych wskazań może zmniejszyć ryzyko zakażenia: ogranicz liczbę partnerów seksualnych (czym mniej parterów tym mniejsze ryzyko zakażenia), unikaj stosowania irygacji pochwy, bo to może wpłynąć na zniszczenie naturalnej flory bakteryjnej, nie używaj dezodorantów intymnych ani perfumowanych podpasek i wkładek higienicznych, używaj niewielkich ilości specjalnie przeznaczonych do tego celu płynów o pH 5,5, czyli o odczynie zbliżonym do środowiska pochwy, które chronią przez wystąpieniem stanów zapalnych a jednocześnie zachowują optymalny odczyn, wilgotność i natłuszczenie skóry i śluzówki. W celu dodatkowej ochrony możesz stosować preparaty z dodatkiem kwasu mlekowego, dokładnie myj (dwa razy dziennie) i osuszaj miejsca intymne po kąpieli. dbaj o higienę miejsc intymnych, nie stosuj gąbek ani myjek. Na ich powierzchni mogą bowiem utrzymywać się i rozwijać chorobotwórcze grzyby, nie stosuj mydła używanego do mycia rąk czy całego ciała, unikaj długich kąpieli, nie korzystaj z cudzych ręczników i bielizny, w publicznych toaletach nie siadaj bezpośrednio na deskę sedesową, unikaj noszenia bielizny obcisłej i z włókien syntetycznych, zredukuj masę ciała, jeżeli masz nadwagę, bądź jesteś otyła, zastosuj profilaktyczne leczenie przeciwgrzybicze przy antybiotykoterapii lub gdy stosujesz glikokortykoidy, zwłaszcza, gdy występują u Ciebie nawroty grzybicy pochwy, jeśli pojawi się infekcja grzybicza pochwy– nie lecz się na własną rękę, skorzystaj z porady swojego ginekologa. Zaleca się też stosowanie prawidłowej higieny gadżetów erotycznych, w tym ich dezynfekcję specjalnymi środkami (np. płyn do czyszczenia akcesoriów erotycznych MED Clean Spray Pjur), które działają przeciwbakteryjne, przeciwwirusowo i przeciwgrzybiczo. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. grzybica 10 czynników, które mogą powodować suchość pochwy Suchość, swędzenie i pieczenie pochwy to problem, z którym kobiety często zgłaszają się do gabinetów ginekologicznych. Objawy są nie tylko niekomfortowe, ale... Grzybica paznokci, skóry, jamy ustnej, pochwy, penisa, odbytu i innych części ciała [WYJAŚNIAMY] Grzybica to powszechna choroba skóry lub narządów, która daje o sobie znać uciążliwymi objawami, często świądem i zmianami skórnymi. Zakażenie grzybicze może się... Marlena Kostyńska Swędzenie pochwy - przyczyny, objawy, leczenie, profilaktyka [WYJAŚNIAMY] Swędzenie pochwy jest często spotykaną i nierzadko wstydliwą dolegliwością dotykającą kobiety w każdym wieku. Kobiecy srom (pochwa) jest narządem delikatnym i... Lek. Aleksandra Czachowska Suchość pochwy - profilaktyka i zapobieganie. Lekarze przekonują, że suchość pochwy to nie powód do wstydu Suchość pochwy, jak wiele innych przypadłości, które powodują dyskomfort, uznawana jest przez dużą część kobiet za stan, o którym się nie mówi. Wiele kobiet... Warsaw Press Grzybica płuc - sposób zakażenia, objawy, leczenie Zakażenia grzybicze nie dotyczą tylko stóp, paznokci, miejsc intymnych, ale i płuc. Zarodniki grzybów przedostają się do nich np. w wyniku osłabionej odporności... Piotr Cieciuch Wagina - budowa kobiecej pochwy. Jakie typy waginy wyróżniamy? WYJAŚNIAMY Wagina stanowi najintymniejszy element kobiecego ciała. Jest końcowym odcinkiem układu rozrodczego. Ze względu na to, że każdy narząd jest inny, należy wyróżnić... Tatiana Naklicka Jak leczyć zapalenie przedsionka pochwy? Jak wygląda leczenie zapalenia przedsionka pochwy? Jakie środki stosuje się w celu złagodzenia dolegliwości bólowych? Czy leczenie zapalenia przedsionka pochwy... Lek. Katarzyna Darecka Jaka jest głębokość pochwy? Ile wynosi głębokość pochwy? Czy głębokość pochwy może uniemożliwiać osiągnięcie orgazmu? Czy na orgazm ma wpływ dobranie odpowiedniej pozycji? Czy głębokość... Lek. Katarzyna Darecka Co oznacza kłucie w pochwie? Dlaczego pojawia się uczucie kłucia w pochwie? Czy może to oznaczać jakieś groźne dla zdrowia schorzenia? Czy jest to sygnał, że w pochwie rozwija się zakażenie... Lek. Katarzyna Darecka Ból pochwy - co może być przyczyną? Dlaczego boli pochwa? Co może być przyczyną bólu? Czy są jakieś leki dostępne bez recepty w aptece, które pomogłyby wyeliminować ból pochwy? Na pytanie odpowiada... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Bakteryjne zapalenie pochwy oraz drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu są spotykane codziennie w praktyce ginekologów położników, postępowanie z nimi stanowi jednak wyzwanie z uwagi na nakładające się objawy i tendencję do nawracania. Aby zapewnić właściwe rozpoznanie i wdrożyć odpowiednio ukierunkowane leczenie, konieczne jest odpowiednie badanie. Świąd okolicy pochwy, wydzielina i specyficzny zapach należą do najczęstszych dolegliwości zgłaszanych przez pacjentki w gabinetach ginekologów i lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. 1 Kobiety często kontaktują się ze swoimi lekarzami telefonicznie po tym, jak uprzednio próbowały samodzielnie leczyć się w warunkach domowych. Wykazano, że samodzielne rozpoznanie jest poprawne w mniej niż jednej trzeciej przypadków, co prowadzi do marnotrawienia milionów dolarów na leczenie niewłaściwej jednostki Statystycznie rozpoznanie przez telefon okazuje się tylko marginalnie lepsze niż czysty przypadek. Objawy zapalenia pochwy są często mylone z podrażnieniem, alergią czy innymi chorobami systemowymi lub nakładają się na nie. Wśród pacjentek zgłaszających się z powodu nawrotowego zapalenia pochwy kontaktowe zapalenie skóry i atrofia skóry występują podobnie często jak zakażenie Rozpoznanie i dopasowanie odpowiedniego sposobu leczenia do właściwej jednostki chorobowej ma pierwszorzędne znaczenie dla postępowania z pacjentkami z nawracającymi objawami w okolicy pochwy i sromu. Na ten proces składa się wizyta pacjentki, ustalenie prawidłowego rozpoznania oraz wdrożenie leczenia jakichkolwiek innych dolegliwości, które mogą mieć wpływ na powodzenie wybranej terapii. Tabela 1. Czynniki powodujące częste podrażnienia sromu Naturalną barierę obronną pochwy stanowi jej fizjologiczna mikroflora, nieuszkodzony nabłonek i estrogeny. Bakterie Lactobacillus stanowią podstawę takiej ochrony, obniżając pH pochwy i tym samym stwarzając warunki niesprzyjające rozwojowi bakterii Upośledzają także ich przyleganie do komórek nabłonkowych i konkurują z nimi o substancje odżywcze. Na równowagę biocenozy pochwy wpływa nasienie, podniecenie seksualne, tampony, krew miesiączkowa, irygacje, antybiotyki i inne czynniki drażniące (tab. 1). Uszkodzenie komórek nabłonka pochwy w wyniku urazu, nadmiernego wzrostu bakterii czy niedoboru estrogenów może utrudniać eliminację niepożądanych bakterii oraz zwiększać wrażliwość na wiele czynników drażniących, które wchodzą w kontakt z tkanką pochwy i Kontaktowe zapalenie skóry może komplikować skądinąd „zwykłe” zakażenie i predysponować do nawrotu dolegliwości z uwagi na zachwianie naturalnych mechanizmów obronnych. W przypadku prawidłowo ustalonego rozpoznania wiele przypadków ostrego zapalenia pochwy można łatwo wyleczyć, u niektórych kobiet choroba jednak utrzymuje się lub nawraca. Niniejszy artykuł koncentruje się na częstych przyczynach nawracającego zapalenia pochwy – kandydozie i bakteryjnym zapaleniu pochwy – oraz na metodach ich leczenia i zapobiegania im. Bakteryjne zapalenie pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy jest jedną z najczęstszych przyczyn pojawiania się wydzieliny z pochwy. Występuje u 5-25% studentek i u nawet 61% kobiet z zakażeniami przenoszonymi drogą płciową. Ma postać obfitej wydzieliny o rybim zapachu. Większe ryzyko występuje u kobiet, które stosują płukanie pochwy, są pochodzenia afroamerykańskiego,6 palą tytoń lub też relatywnie często współżyją lub mają nowych partnerów seksualnych. 7 Pacjentki często uważają, że zapach świadczy o niedostatecznej higienie, i w konsekwencji mogą pogorszyć sytuację, stosując płukanki lub inne zabiegi higieniczne, które mogą sprzyjać rozwojowi patologicznej flory. Często obserwuje się również podrażnienie okolicy sromu, które może wynikać z uszkodzenia komórek nabłonka, być spowodowane wydzieliną lub stosowaniem drażniących produktów, które jeszcze bardziej uszkadzają delikatną skórę sromu. Nieleczone bakteryjne zapalenie pochwy nie tylko wywołuje uciążliwe objawy w okolicy sromu i pochwy, ale wiąże się z takimi konsekwencjami zdrowotnymi, jak zwiększone ryzyko przedwczesnego porodu, gorączka połogowa, zapalenie tkanki łącznej mankietu pochwy, zakażenie po poronieniu, zapalenie błony śluzowej macicy i zwiększone ryzyko zakażeń przenoszonych drogą płciową (HIV, opryszczka pospolita, rzeżączka, chlamydioza i rzęsistkowica).8 Skuteczne leczenie jest kluczowe w działaniu na rzecz ogólnego zdrowia kobiet. Rozpoznanie Tabela 2. Kryteria rozpoznania bakteryjnego zapalenia pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy wynika z nadmiernego namnożenia w pochwie organizmów beztlenowych (np. Gardnerella vaginalis, Prevotella, Mycoplasma i Mobiluncus). Przez nadmierny rozwój organizmy te zastępują Lactobacilli i prowadzą do podwyższenia pH pochwy. 9 Bakterie Lactobacilli wytwarzają nadtlenek wodoru będący silnym naturalnym środkiem bakteriobójczym. Rybi zapach jest spowodowany uwalnianiem się amin powstających z rozkładu białek przez bakterie beztlenowe. Kliniczne rozpoznanie bakteryjnego zapalenia pochwy opiera się na kryteriach Amsela i wymaga spełnienia 3 z 4 kryteriów wymienionych w tabeli 2. Barwienie metodą Grama to złoty standard w rozpoznaniu bakteryjnego zapalenia pochwy, ale kliniczne stosowanie metody ogranicza czas i możliwości laboratoriów bakteriologicznych. Testy komercyjne nie mają szerokiego zastosowania, ale mogą zostać użyte, jeśli nie jest dostępne badanie mikroskopowe, choć są drogie i czasochłonne. Kryteria Amsela pozostają zatem preferowaną metodą diagnostyczną. Ich czułość w porównaniu do barwienia metodą Grama wynosi ponad 90% i jest to najbardziej efektywny kosztowo sposób diagnozowania bakteryjnego zapalenia pochwy. Hodowla nie odgrywa roli, ponieważ G. vaginalis wykrywa się u ponad połowy zdrowych kobiet, u których nie występują objawy. W przypadku wykrycia w wymazie cytologicznym komórek wyznacznikowych (clue cells) nie należy stosować leczenia empirycznego, jeśli pacjentka nie zgłasza Leczenie Tabela 3. Leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo. W tabeli 3 przedstawiono zalecane schematy leczenia. Stosowanie klindamycyny może być mniej skuteczne niż metronidazolu, ale możliwe są też inne, alternatywne schematy leczenia na wypadek, gdyby przepisanie metronidazolu uniemożliwiały kwestie wygody, nietolerancji lub jakieś inne czynniki. W przypadku nietolerowania żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych metronidazolu opcję stanowi także Leczenie doustne wiąże się z większą liczbą działań niepożądanych niż dopochwowe, przy podobnej Odsetek wyleczeń sięga 70,5-80% w pierwszym miesiącu. U ponad 30% pacjentek dochodzi jednak do nawrotu objawów w ciągu 3 miesięcy, a u ponad 50% przed upływem 12 miesięcy. Jednym ze sposobów pozwalających określić, czy zakażenie jest wynikiem utrzymywania się dotychczasowej infekcji, czy też doszło do ponownego zakażenia, jest kontrola wyleczenia po zastosowanej terapii. Definiuje się je jako niespełnienie żadnego z kryteriów Zapalenie pochwy – przyczyny, objawy, leczenie W nabłonku pochwy nie ma gruczołów. Niewielka ilość wydzieliny zwilżającej fizjologicznie ściany pochwy składa się: ze złuszczonych nabłonków, z przesięku z naczyń krwionośnych ścian pochwy, z wydzieliny szyjki macicy, z gruczołów przedsionkowych. W warunkach prawidłowych, dzięki pałeczkom Doderleina, środowisko pochwy ma kwaśny charakter, co stanowi naturalną ochronę przed działaniem szkodliwych czynników. Występowanie kwaśnego odczynu uzależnione jest od odpowiedniego stężenia żeńskich hormonów płciowych zwanych estrogenami. Utrzymanie odpowiedniej czystości pochwy wspomagają dodatkowo dwa czynniki mechaniczne: zamknięty srom u kobiet, które nie przechodziły porodu, prawidłowa higiena osobista. Zapalenie pochwy – objawy Proces zapalny pochwy może objawiać się: upławami, świądem, pieczeniem, obrzękiem, niekiedy bólem. Upławy mogą być być bardzo różne: śluzowe, ropne, o zabarwieniu różowym, o zabarwieniu żółtym, o zabarwieniu brunatnym, krwiste. Świąd, palenie lub pieczenie są zwykle następstwem przejścia zapalenia pochwy na jej przedsionek, srom lub skórę krocza. Ból i obrzęk towarzyszą zwykle ostrej fazie choroby. Mogą być bardzo dokuczliwe, uniemożliwiając współżycie płciowe. Mogą pojawić się również objawy ze strony narządów sąsiednich, głównie pęcherza moczowego, wywołując stan zapalny dróg moczowych. Upławy są najbardziej widocznym i charakterystycznym objawem zapalenia pochwy. Należy jednak pamiętać, że dolegliwość ta może być objawem również innych chorób w obrębie odcinków narządu rodnego. Upławy towarzyszą także chorobom: jajowodów, trzonu macicy, szyjki macicy, Upławy mogą być również objawem ogólnego osłabienia organizmu. Zapalenie pochwy – przyczyny Przyczynami zapalenia pochwy mogą być: W wieku dziewczęcym: przeniesienie na narządy płciowe bakterii żyjących w okolicy odbytu, wprowadzenie ciał obcych do pochwy, np. ołówki, guziki, grzybica i rzęsistkowica, może być to objaw towarzyszący innym chorobom, np. anginie, zapaleniu płuc. U kobiet w okresie pełnej dojrzałości płciowej: stosunki płciowe, nieprzestrzeganie higieny osobistej, rzęsistek, grzybica, rzeżączka, przeniesienie zakażenia na narządy płciowe zewnętrzne z innych ognisk chorobowych, może być to objaw towarzyszący innym chorobom z obniżoną odpornością organizmu, np. anginie, poporodowe uszkodzenia pochwy i krocza. U kobiet w okresie pokwitania i starości: zmiany zanikowe błony śluzowej pochwy, niedobory hormonalne, zaniedbania w higienie osobistej, cukrzyca. U wieloródek, czyli u kobiet, które przechodziły poród więcej niż jeden raz, następstwem poporodowego rozciągnięcia mięśni pochwy i krocza jest tzw. ziejący srom, który stanowi czynnik mogący wywołać stany zapalne pochwy. Zapalenie pochwy – profilaktyka Największe znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny osobistej, w szczególności zewnętrznych narządów płciowych. Rodzice małych dziewczynek powinni uświadomić dziecku potrzebę codziennych kąpieli, noszenia czystej bielizny i zwracania się do rodziców z prośbą o pomoc w razie pojawienia się świądu i wydzieliny z pochwy. Należy również obserwować, czy dziecko nie drapie krocza w ciągu dnia lub w trakcie snu, co sugeruje pojawienie się podejrzanych zmian chorobowych narządu płciowego. Należy pamiętać, że do mycia sromu nie należy używać mydła, które działa drażniąco, a jedynie ciepłej wody. Wskazane jest przemywanie sromu 3% roztworem kwasu borowego. W okresie miesiączki należy przemywać okolice intymne czystą wodą przynajmniej dwa razy dziennie. Podczas krwawienia miesiączkowego przerywa się leczenie tabletkami dopochwowymi, nie wolno także przeprowadzać zabiegów związanych z irygacją pochwy (płukaniem pochwy). U kobiet utrzymujących stosunki płciowe duże znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny współżycia płciowego. Jednakże to często nie wystarcza do przywrócenia prawidłowego stanu biologicznego w pochwie. Konieczne jest miejscowe lub ogólne podawanie preparatów, które odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza. Leczenie zapalenia pochwy Przed podjęciem leczenia należy dokładnie określić przyczynę procesu chorobowego w celu ustalenia najskuteczniejszych sposobów leczenia zapalenia pochwy i późniejszego zapobiegania nawrotom choroby. O całym procesie decyduje lekarz. Leczenie zależne jest od tego, co wywołało zapalenie pochwy, dlatego przed ustaleniem przez lekarza sposobu leczenia ważne jest pobranie wymazu z pochwy. Bakteryjne zapalenie pochwy oraz drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu są często spotykane przez ginekologów położników. Leczenie obu dolegliwości jest trudne ze względu na podobne objawy i tendencję do nawracania. W zależności od wyniku badania podaje się antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze, niekiedy zarówno doustnie, jak i dopochwowo. W niektórych przypadkach leczeniu poddany powinien zostać również partner. Dodatkowo zaleca się stosowanie leków zawierających bakterie kwasu mlekowego. Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo. Stosowanie tej substancji wiąże się jednak z możliwością wystąpienia żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych. Jeżeli wystąpią u nas takie objawy, lekarz może zdecydować o podaniu innej substancji – tynidazolu. Możliwe jest również stosowanie klindamycyny, jest ona jednak mniej skuteczna niż metronidazol. Na rynku dostępne są różne preparaty do stosowania doustnego i miejscowe, które sprawdzą się w leczeniu niepowikłanych zakażeń drożdżakami. Można je zastosować, jeżeli: zakażenia nie występują często, objawy są łagodne lub umiarkowane, prawdopodobną przyczyną infekcji jest C. albicans, pacjentka nie jest w ciąży. Niepowikłane zakażenie drożdżakami można leczyć doustnie lub miejscowo, np. przy pomocy ketokonazolu i itrakonazolu. Pamiętajmy, iż natychmiastowa diagnostyka i podjęcie leczenie są niezwykle istotne w przypadku chorób narządów płciowych. Szybkie zdiagnozowanie zapalenia pochwy prowadzi do ustąpienia nieprzyjemnych objawów. Zwlekanie z wizytą u lekarza lub w aptece może prowadzić do zaostrzenia objawów i przeniesienia zakażenia na narządy sąsiadujące. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Zapalenie pochwy dotyka w ciągu życia niemal każdej kobiety. Przeważającą większość stanowią zakażenia bakteryjne, grzybicze i pierwotniakami. Jak rozpoznać i wyleczyć stan zapalny pochwy? Objawy infekcji pochwy Zapalenie pochwy raczej nie przebiega bezobjawowo. Synptomy, które powinny nas zaniepokoić i skłonić do wizyty u lekarza, to: – upławy; szarozielona, żółta lub brązowa wydzielina, często krwista lub ropna, o rybim zapachu; – ból; zwłaszcza podczas stosunków seksualnych; – pieczenie, szczególnie podczas oddawania moczu; – silny świąd pochwy, niekiedy bardziej dokuczliwy od bólu – podrażnienie, obrzmienie i zaczerwienienie okolic intymnych. Infekcje pochwy mogą mieć różne przyczyny. Często błędem jest nieprawidłowa higiena intymna lub jej brak. Przenoszeniu patogenów sprzyja także używanie cudzych ręczników, myjek czy gąbek, a także częsta zmiana partnerów seksualnych. Na stany zapalne pochwy narażone są też kobiety w ciąży i podczas menstruacji oraz używające antykoncepcyjnych wkładek domacicznych. Bakteryjna infekcja pochwy Za stany zapalne o podłożu bakteryjnym w pochwie, odpowiada zbyt mała obecność ochronnych bakterii Lactobacillus oraz namnażanie się szkodliwych patogenów w jej środowisku. Pozbawiona naturalnej ochrony pochwa, zostaje opanowana przez obce bakterie, którym towarzyszą uporczywe dolegliwości. Pomocne przy bakteryjnej infekcji pochwy są probiotyki ginekologiczne (np. inVag®). Zawierają one żywe szczepy bakterii Lactobacillus, które zagnieżdżają się w pochwie i hamują rozwój złych mikroorganizmów, przywracając florze bakteryjnej odpowiednią równowagę biologiczną. Probiotyk ginekologiczny powinien być dobrany indywidualnie – ze względu na różnice w rodzaju flory bakteryjnej pochwy w różnych populacjach, powinno się korzystać z produktów zawierających szczepy pochodzące od kobiet z tego samego kraju. Grzybicza infekcja pochwy Jeśli upławy są brązowawe, grudkowate i serowate oraz wydzielają silny zapach drożdży, prawdopodobnie mamy do czynienia z infekcją grzybiczą – kandydozą. Kandydoza jest wyjątkowo uciążliwa ze względu na silny świąd i pieczenie pochwy. W jej leczeniu również pomocne są probiotyki, pozwalające dostarczyć mikroflorze pochwy odpowiednią ilość żywych kolonii bakterii Lactobacillus. Pełnią one funkcję ochronną przed namnażaniem się drożdżaków. Trzeba pamiętać, że probiotyki ginekologiczne można stosować nie tylko dopochwowo – są także obecne w postaci doustnych kapsułek (np. prOVag®), podpasek czy tamponów probiotycznych, co jest szczególnie pomocne w czasie miesiączki. Pozostałe rodzaje infekcji pochwy Przyczyną stanu zapalnego pochwy często jest także zakażenie pierwotniakami – na przykład rzęsistkiem pochwowym. Objawy i sposób leczenia takiego zapalenia pochwy są podobne, jak w przypadku, gdy za infekcję odpowiadają bakterie czy grzyby. Czasami stan zapalny pochwy powodują również reakcje alergiczne, lecz są to rzadsze przypadki. Bez względu na przyczynę, wystąpienie stanu zapalnego pochwy jest wskazaniem do koniecznej wizyty u ginekologa. Lekarz dobierze odpowiedni probiotyk ginekologiczny, a w razie wyjątkowo silnej infekcji, zaleci również antybiotykoterapię. Odpowiednie metody leczenia są niezbędne również z powodu kolejnych nawrotów choroby, które występują bardzo często po pierwszym zakażeniu i wynikającym z niego zapaleniu pochwy. Uwaga! Trzeba pamiętać, że preparaty bez recepty to środki doraźne, które stosowane powinny być profilaktycznie – kiedy występuje większe niż zwykle narażenie na infekcję, stan zapalny dopiero się zaczął lub nie ma możliwości szybkiej wizyty u ginekologa. Jeżeli, przez parę dni, podczas stosowania środków z apteki, objawy nie zmniejszą się ani trochę, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem! Zapalenie pochwy – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie pochwy to częsta infekcja intymna, która atakuje błonę śluzowej pochwy, ale czasem przechodzi również na srom. Ważne jest ustalenie przyczyny zapalenia pochwy – inaczej leczy się bowiem infekcję na tle bakteryjnym, a inaczej tę wywołaną przez grzyby. Zmiany hormonalne, choroba, antybiotykoterapia, przemęczenie, osłabienie, a także cukrzyca lub zła dieta mogą zaburzyć naturalną równowagę w mikroflorze pochwy. Ilość pałeczek kwasu mlekowego spada, pH pochwy wzrasta, a szkodliwe drobnoustroje zamiast ginąć w naturalnie kwaśnym środowisku, namnażają się i powodują przykre dolegliwości. To właśnie różnorodne objawy zapalenia pochwy pozwalają stwierdzić, z jakim rodzajem infekcji mamy do czynienia. Czytaj również: Typy infekcji intymnych Grzybicze zapalenie pochwy Grzybicze zapalenie pochwy zwane popularnie grzybicą, drożdżycą lub kandydozą. Wywołuje je grzyb Candida albicans, którym można zarazić się przez kontakty seksualne, korzystając z publicznych toalet, basenów, saun i solariów. Objawy grzybicy pochwy to silny świąd okolic intymnych oraz charakterystyczne białe, serowate upławy. Niektóre kobiety cierpiące na grzybicę pochwy skarżą się na wodniste upławy. Leczenie grzybicy pochwy polega na stosowaniu maści i globulek przeciwgrzybiczych. Czytaj również: Wydzielina z pochwy − jak odróżnić prawidłową od nieprawidłowej? Waginoza to częsta przypadłość u kobiet cierpiących na duże wahania hormonalne, ale może do niego dojść także w wyniku nieostrożnych kontaktów seksualnych. Upławy są w tym przypadku obfite, białawe i mają charakterystyczny rybi zapach. Domowe leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy jest nieskuteczne i konieczne będzie podanie leków na receptę. >> Antybiotyki a grzybica pochwy >> Wkładka domaciczna a infekcje intymne Pasożytnicze zapalenie pochwy Wywołują je najczęściej owsiki przeniesione z odbytu do pochwy w trakcie nieprawidłowego podcierania się lub podmywania. Należy pamiętać, by robić to zawsze w kierunku od sromu do odbytu, aby niepowołane bakterie nie dostały się do pochwy. Pasożytów nie zwalczymy domowymi sposobami, konieczna jest konsultacja lekarska. Sprawdź także: Leczenie infekcji intymnych Atroficzne/zanikowe zapalenie pochwy Cierpią na nie kobiety w wieku menopauzalnym. Sucha pochwa to efekt dużych zmian hormonalnych na tym etapie życia i ścieńczenia śluzówki. Staje się ona także wrażliwa na mikrouszkodzenia, w które szybko wnikają bakterie. Zapalenie pochwy w czasie menopauzy często jest wykrywane, gdy pacjentka skarży się nie tylko na suchość pochwy i ból w trakcie stosunku, ale także ciągły dyskomfort nawet w trakcie niewielkiej aktywności, a także nietrzymanie moczu. Leczenie zanikowego zapalenia pochwy polega na stosowaniu hormonalnej terapii zastępczej, efekty są widoczne po kilku tygodniach. Doraźnie lekarz może zalecić również specjalne preparaty na suchość pochwy, które natychmiast zwiększają poczucie komfortu. Dowiedz się więcej: Infekcje intymne Jak skutecznie leczyć bakteryjne zapalenie pochwy? To powinnaś wiedzieć! Bakteryjne zakażenie pochwy to skutek zaburzenia równowagi w mikroflorze błony śluzowej narządów płciowych. Infekcja pojawia się wówczas, gdy dochodzi do rozwoju bakterii beztlenowych i tlenowych kosztem pałeczek kwasu mlekowego. Leczenie bakteryjnego zakażenia pochwy opiera się przede wszystkim na ograniczeniu szczepów patogennych i przywróceniu prawidłowej flory bakteryjnej pochwy. Kuracja polega na stosowaniu antybiotykoterapii, wspieranej irygacją pochwy. Błona śluzowa pochwy jest skolonizowana przez liczną mikroflorę, którą tworzą bakterie beztlenowe i tlenowe, mykoplazmy urogenitalne oraz grzyby. Prawidłowa flora bakteryjna pochwy (o pH 4-4,7) pełni funkcję ochronną – zabezpiecza przed rozwojem infekcji. Ponieważ jednak dolny odcinek narządów płciowych, a więc srom, pochwa i szyjka macicy – jest narażony na działanie wielu szkodliwych czynników, może pod ich wpływem tracić swoje zdolności obronne, umożliwiając rozwój różnego rodzaju zakażeń. Niedostateczna higiena osobista obojga partnerów, stosowanie antybiotyków oraz zbyt częste używanie preparatów o właściwościach antyseptycznych łatwo stwarza warunki idealne do rozwoju bakteryjnego zakażenia pochwy. Infekcje intymne pojawiają się albo w wyniku przenoszenia chorobotwórczych drobnoustrojów drogą płciową, albo zwiększonego rozwoju bakterii endogennych, czyli tych, które tworzą naturalne, zdrowe środowisko błony śluzowej pochwy. Infekcje bakteryjne wywołują bakterie beztlenowe (BV – bacterial vaginosis) lub tlenowe (AV – aerobic vaginitis). W obu przypadkach dochodzi do zaburzenia równowagi ekosystemu pochwy. Bakterie tlenowe i bakterie beztlenowe w pochwie rozwijają się kosztem pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus spp. ), co przekłada się na podniesienie poziomu pH, zmniejszenie stężenia mleczanów i zwiększenie stężenia cytokin pozapalnych w wydzielinie. U części kobiet bakteryjne zakażenie pochwy może przebiegać bezobjawowo. U pozostałych, w zależności od rodzaju zakażenia, wiąże się z uciążliwymi objawami. Dolegliwości wywołane przez bakterie beztlenowe: obfite, szarobiałe upławy, nieprzyjemny zapach z pochwy (rybi), pH większe lub równe 4,5. Dolegliwości wywołane przez bakterie tlenowe: skąpe lub obfite, lepkie, ropne upławy o żółtym zabarwieniu, nieprzyjemny zapach z pochwy (gnilny), pH powyżej 6, zaczerwienienie, obrzęk, możliwe drobne nadżerki, bolesność śluzówek, pieczenie, świąd, dyskomfort podczas stosunku (dyspareunia). Antybiotykoterapia i irygacja pochwy – skuteczne leczenie Infekcje intymne o podłożu bakteryjnym są w pełni wyleczalne, choć zdarza się, że dochodzi do nawrotów. Dlatego też leczenie bakteryjnego zakażenia pochwy (wywołanej przez bakterie beztlenowe lub tlenowe) powinno składać się nie tylko z odpowiedniej antybiotykoterapii, lecz także ze sposobów wspomagających odtworzenie naturalnej mikroflory pochwy. Bakteryjne zapalenie pochwy leczy się objawowo i przyczynowo. Do terapii włączane są środki o działaniu łagodzącym i przeciwbólowym, preparaty odbudowujące mikroflorę bakteryjną oraz antybiotyki. Antybiotykoterapia polega na stosowaniu kremów, żelów czy maści aplikowanych bezpośrednio na skórę, globulek dopochwowych bądź tabletek doustnych. Schemat antybiotykoterapii przy zakażeniu bakteryjnym pochwy: Klindamycyna 2% w kremie, stosowanie 5g dziennie przez 7 dni. Metronidazol – 2 g doustnie jednorazowo bądź 500 mg doustnie 2x dziennie przez 7 dni. Meklocyklina 35 mg dziennie, dopochwowo przez 6 dni. Nifuratel 0,5 g i nystatyna 200 000 – jedna globulka dopochwowo 1x dziennie przez 7 dni. Dobrym sposobem na złagodzenie objawów zakażenia i przyspieszenie leczenia jest irygacja pochwy. Płukanie pochwy 1-2 razy dziennie przez 3-7 dni pomaga pokonać ból, pieczenie i swędzenie pochwy, zmniejszyć obrzęk i zaczerwienienie, usunąć upławy i nieprzyjemny zapach z pochwy. Poza tym płyny do irygacji mają szerokie spektrum działania – znieczulają, zabijają bakterie i pomagają odtworzyć naturalną mikroflorę. To prosty zabieg higieniczny, który można przeprowadzić samodzielnie w domu, przy użyciu różnych preparatów. Dobre rezultaty przynosi irygacja pochwy kwasem mlekowym, zawierającym dobroczynne pałeczki kwasu mlekowego. Dużą skuteczność wykazuje też płukanie pochwy chlorowodorkiem benzydaminy, który stabilizuje błony komórkowe, działa antyseptycznie i znieczula miejscowo. Benzydamina to niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy OTC (dostępny bez recepty). Wspieranie leczenia infekcji intymnych irygacją pochwy pozwala obniżyc poziom chorobotwórczych bakterii beztlenowych i tlenowych, a także przywrócić prawidłowe pH. Trzeba także pamiętać, że irygacja pochwy, która polega na miejscowej aplikacji substancji czynnych, jest znacznie efektywniejsza i bezpieczniejsza od innych form farmakoterapii. Umożliwia szybsze uzyskanie efektów terapeutycznych, a dzięki temu, że omija przewód pokarmowy, nie wywołuje ogólnoustrojowych ani żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych. W leczeniu bakteryjnego zakażenia pochwy najważniejsze jest, aby antybiotykoterapię stosować do końca, zgodnie z zaleceniami lekarza. Odstawienie leku zaraz po ustąpieniu objawów bardzo często prowadzi do nawrotu choroby. Podobnie dzieje się, kiedy leczenie nie obejmuje środków, które pozwalają odbudować prawidłowy ekosystem w pochwie. Nie wystarczy ograniczyć ilości bakterii beztlenowych czy tlenowych antybiotykami, konieczne jest także stosowanie preparatów zakwaszających oraz probiotyków, zawierających pałeczki kwasu mlekowego. Kluczowa jest także odpowiednia higiena, na którą najlepszym sposobem jest irygacja pochwy. Stan zapalny pochwy – przyczyny, objawy i leczenie Co wywołuje stan zapalny pochwy? Choć stan zapalny pochwy mogą wywołać różnego rodzaju patogeny, do najczęstszych infekcji należą właśnie te bakteryjne. Strefy intymne kobiety chroni niezwykle cienka warstwa nabłonka, co zwiększa ryzyko infekcji. Szczególnie podczas stosunków seksualnych oraz w trakcie miesiączki. Na zaistnienie infekcji intymnej wpływ ma również sama fizjologia kobiety i usytuowanie pochwy w pobliżu cewki moczowej oraz odbytnicy, stanowiących źródła bakterii i patogenów. Dochodzi wówczas do infekcji bakteryjnych. Z kolei te wywołane przez grzyby mogą wystąpić poantybiotykoterapii stosowanej w leczeniu chorób dróg oddechowych. Dzieje się tak ze względu na to, że antybiotyk zabija pałeczki kwasu mlekowego, które hamują rozwój grzybów. Dlatego warto stosować preparaty przeciwgrzybicze przez okres przyjmowania antybiotyku. Infekcje wirusowe to te, które przenoszone są drogą płciową. Najpopularniejszą z nich jest wirus HPV, czyli wirus brodawczaka ludzkiego. Stan zapalny pochwy – jak wyglądają objawy? Do objawów towarzyszących zapaleniu pochwy należą uczucie dyskomfortu związane z pieczeniem i swędzeniem, które może się nasilać po stosunku lub antybiotykoterapii, ból, zaczerwienienie sromu i pochwy, a także upławy i nieprzyjemny zapach. Ponadto, mogą wystąpić również plamienia między miesiączkami. Objawów nie warto lekceważyć! Nawet jeśli infekcja intymna przebiega łagodnie należy podjąć leczenie. W przeciwnym razie, może ona doprowadzić do znacznie poważniejszych dolegliwości, w tym ukrytych i przewlekłych infekcji. Leczenie i zapobieganie stanom zapalnym pochwy Poza dbałością o prawidłową higienę stref intymnych, kobieta powinna dbać również o florę bakteryjną pochwy. Warto wybierać specjalistyczne płyny do higieny intymnej o odczynie pH dopasowanym do okolic intymnych, a także zrezygnować z kąpieli z dodatkami olejków czy soli zapachowych na korzyść prysznica. Ponadto, w trakcie miesiączki należy często zmieniać tampony, a podczas korzystania z toalety podcierać się od przodu do tyłu, zapobiegając tym samym rozwojowi bakterii oraz przenoszeniu patogenów w okolice pochwy. Kiedy stan zapalny już wystąpi, aby do towarzyszących mu objawów dopasować skuteczne leczenie, należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ każdy z patogenów wymaga innego rodzaju leczenia. Nierzadko, by precyzyjnie określić rodzaj infekcji, potrzebne jest wykonanie badań laboratoryjnych, w tym cytologii, która, w przypadku infekcji wirusowych, umożliwia ich szybkie wykrycie i zapobieganie dalszym zmianom w organizmie kobiety. W trakcie leczenia, lekarz może zalecić stosowanie leków działających przeciwzapalnie, przeciwbólowo, miejscowo znieczulająco oraz odkażająco. Jednym z takich preparatów jest Tantum Rosa: którego substancją czynną jest benzydamina. Lek ten dobrze się wchłania i precyzyjnie trafia w stan zapalny, pomagając go wyleczyć. Bakteryjne zapalenie pochwy – objawy, przyczyny, leczenie Swędzenie pochwy, pieczenie pochwy – to mogą być objawy bakteryjnego zapalenie pochwy. Objawy te występują, jeśli bakterie zaatakowały również cewkę moczową. Przede wszystkim jednak zapalenie pochwy objawia się poprzez szaro-białe upławy i nieprzyjemny, rybi zapach. Poznaj objawy, przyczyny i metody leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy. Tego typu infekcje intymne powstają, gdy zaburzona zostaje flora bakteryjna pochwy, co dzieje się wskutek antybiotykoterapii, zaburzeń hormonalnych czy częstej zmiany partnerów seksualnych. Bakteryjne zapalenie pochwy może być też konsekwencją jej zbyt częstego podmywania, co powoduje zmianę odczynu pH. Bakteryjne zapalenie pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy to jedna z najczęściej występujących infekcji intymnych. 6 na 10 przypadków infekcji intymnych to właśnie zapalenie pochwy (waginoza bakteryjna). Zapalenie pochwy przytrafia się większości kobiet i potrafi mocno uprzykrzyć życie: swędzenie pochwy, upławy i brzydki zapach – to najczęstsze objawy infekcji bakteryjnej pochwy. Dlaczego kobiety tak często cierpią na zapalenie pochwy, z czego bierze się ta choroba i jak ją leczyć? Sprawdź: Dieta przy grzybicy pochwy (candida dieta) – co jeść? Zapalenie pochwy – bakterie beztlenowe Skąd się bierze bakteryjne zapalenie pochwy? To efekt zmian w tak zwanej ekologii pochwy. W pochwie bytuje wiele drobnoustrojów. Mówiąc obrazowo – można je podzielić na „dobre” i „złe”. Do tych dobrych należą przede wszystkim pałeczki kwasu mlekowego – u zdrowej kobiety są one zdecydowanie przeważającym składnikiem flory bakteryjnej pochwy. Nadają one pochwie kwaśny odczyn pH i chronią przed szkodliwymi mikroorganizmami. W przypadku zachwiania równowagi i zmniejszenia liczby pałeczek kwasu mlekowego, do głosu dochodzą inne drobnoustroje – głównie bakterie beztlenowe – w czasie infekcji intymnej ilość bakterii beztlenowych wzrasta nawet o 100 procent. Namnażać mogą się też pałeczki Coli czy paciorkowca. Zapalenie pochwy – przyczyny Zaburzenie równowagi we florze bakteryjnej pochwy i będące tego konsekwencją bakteryjne zapalenie pochwy może być wywołane wieloma czynnikami. Jednym z najczęstszych jest antybiotykoterapia, zwłaszcza stosowana przez dłuższy czas i bez odpowiedniej osłony w postaci probiotyku. Antybiotyki działają bowiem nie tylko na te bakterie, które mają za zadanie wyeliminować z organizmu, ale też na całą florę bakteryjną – pochwy, przewodu pokarmowego itd. Do zaburzeń, które prowadzą do zapalenia pochwy może też dojść na skutek niewłaściwej higieny – zbyt rzadkich, ale też zbyt częstych kąpieli – intensywne podmywanie pochwy może niekorzystnie zmieniać jej pH. Innymi przyczynami zapalenia pochwy są: utrzymywanie stosunków seksualnych z wieloma partnerami, zaburzenia hormonalne, liczne podróże, szczególnie związane ze zmianą klimatu, infekcje bakteryjne innych narządów ciała. Czytaj także: Grzybica pochwy – leki bez recepty i probiotyki ginekologiczne Swędzenie pochwy, pieczenie pochwy Swędzenie pochwy, pieczenie pochwy – to jedne z objawów zapalenia pochwy, aczkolwiek występujące głównie wtedy, gdy choroba obejmie również cewkę moczową. Swędzenie pochwy i pieczenie pochwy odczuwane są wówczas w czasie oddawania moczu. Jednak najbardziej charakterystycznym objawem bakteryjnego zapalenia pochwy jest wydobywająca się z niej wydzielina, a właściwie jej kolor i zapach. U zdrowej kobiety wydzielina z pochwy jest przezroczysta lub biała, a jej konsystencja – lepka. W sytuacji zapalenia pochwy wydzielina staje się biało-szara i wodnista, jest też bardziej obfita. W czasie waginozy bakteryjnej czuć też charakterystyczną, nieprzyjemną woń, którą najłatwiej określić jest jako rybią. Ale uwaga – około 50 procent przypadków infekcji bakteryjnej pochwy przebiega bezobjawowo. Zobacz też: Swędzenie i pieczenie sromu – jak leczyć Zapalenie pochwy – odczyn pH Odczyn pH pochwy w normalnych warunkach powinien utrzymywać się na poziomie 3,6 – 4,5. Jest to odczyn kwaśny, wynikający z obecności dużej ilości pałeczek kwasu mlekowego. W czasie bakteryjnego zapalenia pochwy, które spowodowane jest zaburzeniem stanu równowagi we florze bakteryjnej pochwy, odczyn pH wzrasta powyżej poziomu 4,5, niekiedy – znacznie. To ważna informacja – odczyn pH jest jednym z tych wskaźników, które pozwalają odróżnić bakteryjne zapalenie pochwy od infekcji grzybiczej. W obu przypadkach powodem jest dojście do głosu „złych” drobnoustrojów we florze bakteryjnej pochwy, jednak w przypadku grzybicy pochwy pH nie rośnie, utrzymuje się w przedziale 3,4 – 4,5. Stan zapalny pochwy – leczenie Stan zapalny pochwy w żadnym przypadku nie powinien być lekceważony, nie powinno się też stosować w tym przypadku „samoleczenia”. Podejrzenie infekcji bakteryjnej pochwy powinno skutkować wizytą u ginekologa, który na podstawie zleconych badań zaordynuje odpowiednie leczenie. Istotne jest bowiem nie tylko stwierdzenie stanu zapalnego pochwy, ale i określenie jego przyczyn, w tym głównie tego, które bakterie odpowiadają za infekcję. W zależności od wyników badań, bakteryjne zapalanie pochwy najczęściej leczy się antybiotykami (na przykład klindamycyną), albo chemioterapeutykami – w tej grupie wskazać można na przykład metronidazol, lek będący pochodną nitroimidazolu, wykazujący działanie wobec bakterii beztlenowych. Zobacz: Konsultacja lekarska online w kierunku leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy (z e-receptą) Globulki dopochwowe bez recepty Wspomagająco w leczeniu stanu zapalnego pochwy można też stosować różne globulki dopochwowe – bez recepty dostaniemy je w większości aptek. Globulki dopochwowe bez recepty zawierają pałeczki kwasu mlekowego, pomagają więc uzupełnić florę bakteryjną pochwy oraz unormować jej pH. Łagodzą też podrażnienia, zmniejszają swędzenie pochwy i pieczenie pochwy podczas oddawania moczu oraz stosunków seksualnych. Dr n. med. Agnieszka BurkackaData publikacji: często wynika z nieprawidłowej opieki w okresie wczesnodziecięcym, która prowadzi do uszkodzenia struktur napletka, krwawień i zapaleń. Ich konsekwencją jest bliznowacenie, które trwale uniemożliwia migrację (odsuwanie) napletka. Wśród wskazań do operacyjnego leczenia stulejki wymienia się nawracające zakażenia układu moczowego oraz stany zapalne napletka i zł – 2800 złCzas zabiegu:około 1 hZnieczulenie:miejscoweRekonwalescencja:zazwyczaj około 4 tygodnieReakcja:obrzęk, zaczerwienienie, podbiegnięcia krwaweEfekty:ostateczny końcowy efekt uzyskujemy po około miesiącu od zabiegu, kiedy dojdzie do całkowitego zagojenia się ranyDostępność:Wrocław / WarszawaOperacja stulejki/ Obrzezanie – podstawowe informacje Chirurgicznym leczeniem problemu stulejki zajmują się lekarze z naszych placówek. Aby umówić się na wizytę kliknij przycisk dr n. med. Agnieszka BurkackaWarszawa: dr n. med. Michał KowalczewskiNapletek to integralna część zewnętrznych narządów płciowych, która przyjmuje postać rękawa skórnego pokrywającego szczyt prącia (żołądź). Żołądź prącia otacza zewnętrzne ujście cewki moczowej; jego skóra jest cienka i delikatna. Napletek pełni funkcje ochronne względem wędzidełka, żołędzi i ujścia cewki, pomaga utrzymać odpowiednie (wilgotne) środowisko i zabezpiecza przed uszkodzeniami. W warunkach prawidłowych napletek zsuwa się podczas budowie napletka wyróżnia się blaszkę zewnętrzną i wewnętrzną. Wewnętrzna blaszka napletka jest nieowłosiona. Zawiera gruczoły łojowe, tzw. gruczoły napletkowe, których wydzielina wraz ze złuszczonymi komórkami nabłonka wielowarstwowego płaskiego tworzą mastkę (smegma).W napletku znajdują się liczne zakończenia nerwowe, wyspecjalizowane w odbieraniu różnorodnych bodźców, nawet bardzo subtelnych muśnięć, nacisku, zmian temperatury i faktury okresie noworodkowym w warunkach prawidłowych (fizjologicznych) występuje wspólny nabłonek żołędzi i blaszki wewnętrznej napletka. Dlatego u najmłodszych chłopców zazwyczaj nie można odprowadzić (odciągnąć) należy do najczęstszych nieprawidłowości w budowie napletka. Zwężenie ujścia napletka w tzw. stulejce całkowitej uniemożliwia odprowadzenie napletka do rowka zażołędnego. Istotą stulejki częściowej jest utrudnienie w swobodnej migracji że problem może objawiać się w zwodzie i/lub spoczynku. Dlatego stulejkę rozpoznaje się również w przypadku, gdy napletek w stanie spoczynku jest w pełni odprowadzalny do rowka zażołędnego, jednak dolegliwości pojawiają się podczas erekcji (najczęściej uczucie ucisku, ból).Nierzadko problem stulejki współwystępuje z krótkim wędzidełkiem prącia, które może dodatkowo utrudniać migrację napletka oraz przyczyniać się do nieprawidłowego przyginania główki prącia w stanie stulejka całkowita, jak i stulejka częściowa powinny skłonić do wizyty u specjalisty. Leczenie domowe nie jest chłopców wyróżniamy wąski napletek to stan patologiczny występujący, gdy fizjologiczna stulejka nie ustępuje prawidłowo. Wyróżniamy również stulejkę nabytą np. w wyniku stanów zapalnych (ostrych, przewlekłych), urazów, mikrourazów. Klasyczny przykład stanowi pękanie skóry napletka w wyniku forsownych prób odprowadzania (konsekwencja: blizny i jatrogenna stulejka).Po urodzeniu napletek pokrywa żołądź i ujście cewki moczowej. Jedynie u ok. 4 proc. chłopców w tym czasie można dokonać retrakcji (zsunąć napletek z żołędzi). Fizjologicznie wąski napletek jest rezultatem wspólnego nabłonka blaszki wewnętrznej napletka i żołędzi prącia oraz małej elastyczności skóry u najmłodszych dzieci (tzw. wąski pierścień skórny).Jednak u 90 proc. 4-latków napletek jest już odprowadzalny (przy czym może być to odprowadzenie częściowe – nie dochodzące do rowka zażołędnego). Dlatego uniemożliwienie odprowadzenia napletka w urologii dziecięcej traktuje się obecnie jako stan fizjologicznie wąski napletek występuje u 6 proc. sześciolatków. U ok. 1 proc. pacjentów napletek nie odprowadza się do 16 roku życia. W przypadkach tego rodzaju nie muszą występować jakiekolwiek nieprawidłowości. Zaleca się jednak konsultację powinna wzbudzać stulejka patologiczna, która zwiększa ryzyko zakażeń układu moczowego. Mastka (smegma) złożona ze złuszczonego nabłonka i wydzieliny gruczołów skórnych w sposób naturalny oddziela żołądź od napletka. Wąski pierścień napletkowy blokuje możliwość migracji napletka (ściągania napletka z żołędzi) i utrudnia utrzymanie prawidłowej higieny. Pod napletkiem, gdzie gromadzi się wydzielina, tworzą się korzystne warunki dla rozwoju bakteryjnej flory patogennej. Zakażenie (np. Proteus mirabilis, Escherichia coli) inicjuje proces zapalny napletka i/lub starszych pacjentów stulejka zwiększa ryzyko chorób przenoszonych drogą płciową i chorób nowotworowych (jak rak prącia). Dlatego wystąpienie stulejki cześciowej lub też stulejki całkowitej powinny skłonić do wizyty u wąski napletek podejrzewać można, jeśli w czasie prób odprowadzania napletka (u młodszych dzieci) uwidacznia się wąski, białawy pierścień skórny w końcowej części napletka. W takim przypadku wskazana jest obserwacja oraz delikatne, bezbolesne odsuwanie napletka codziennie w czasie kąpieli i przemywanie. Zwykle zaleca się też stosowanie miejscowych leków sterydowych. Maść sterydową aplikuje się na przewężenie napletka (wąski pierścień), zwykle 1-2 razy dziennie przez kilka-kilkanaście natomiast wyróżnia się bliznowatym ujściem napletka i blaszką wewnętrzną, która się nie wynicowuje – nie uwidacznia się przez otwór na szczycie napletka. W takich przypadkach miejscowa terapia sterydowa najczęściej okazuje się mało skuteczna. Zwykle konieczne jest leczenie chirurgiczne – plastyka napletka lub chirurga dziecięcego lub urologa jest konieczna w przypadku pacjentów:ze stulejką,z wąskim napletkiem, którzy skarżą się na bolesne wzwody,z ostrym zapaleniem żołędzi i napletka,dzieci ze stulejką i nawracającymi zakażeniami układu moczowego,ze stulejką powodującą zatrzymanie moczu,z i stan po załupku należą do najczęstszych wskazań do leczenia rozwija się w wyniku zaciśnięcia napletka w rowku zażołędnym (przez pierścień napletkowy), co uniemożliwia odprowadzenie napletka do położenia fizjologicznego. Pierścień w takich warunkach zaczyna działać jak staza (opaska uciskowa), powodując zastój żylny, obrzęk żołędzi i napletka. Stan grozi zamknięciem naczyń tętniczych. Nieleczony lub leczony nieprawidłowo załupek może prowadzić do martwicy może utrudniać lub uniemożliwiać kontakty seksualne. Załupek bywa następstwem współżycia płciowego, w czasie którego napletek zsunął się z żołędzi, lecz nie wrócił samoczynnie na miejsce (uwiązł w rowku zażołędnym bez możliwości powrotu). Pamiętajmy, że stan wymaga pilnej pomocy do leczenia operacyjnego stulejki są też nawracające zapalenia żołędzi i napletka, zatrzymanie moczu oraz zmiany przedrakowe prącia. Obrzezanie wykonuje się również ze względów religijnych lub operacją stulejki wskazana jest konsultacja specjalistyczna, podczas której lekarz przeprowadza badanie podmiotowe (szczegółowy wywiad medyczny), przedmiotowe (fizykalne) i zleca badania dodatkowe. Omawia szczegółowo plan zabiegu i technikę korekcji, zalecenia przed- i pozabiegowe oraz ryzyko potencjalnych operacyjne stulejki (przeprowadzane przez specjalistów w odpowiednio dostosowanych ośrodkach) wiąże się ze stosunkowo niedużym ryzykiem powikłań (jak krwawienie, zatrzymanie moczu, zakażenie).W urologii obrzezanie dzieli się na:plastykę poszerzającą, która polega na poszerzeniu napletka w części końcowej;obrzezanie częściowe;obrzezanie podstawie wyników badań lekarz ocenia stan zdrowia pacjenta, weryfikuje ewentualne przeciwwskazania do leczenia operacyjnego i decyduje o kwalifikacji do się cztery podstawowe rodzaje obrzezania:HIGH AND TIGHT: całkowite wycięcie napletka, żołądź w pełni odsłonięta, blizna pooperacyjna znajduje się daleko od żołędzi;HIGH AND LOOSE: blizna na napletku, który (częściowo) przykrywa żołądź;LOW AND TIGHT: blizna w pobliżu rowka zażołędnego;LOW AND LOOSE: blizna na wewnętrznej części napletka, napletek częściowo przykrywa żołądź w stanie zabiegiem wskazana jest depilacja okolic ze względów medycznych może być wykonywane niepłatnie (podstawą jest skierowanie z poradni urologicznej). Obrzezanie ze względów religijnych i kulturowych najczęściej przeprowadza się w drugiej lub trzeciej dobie po operacyjnego leczenia stulejki można opisać jedynie ogólnie, uwzględniając podstawowe zasady plastyczne. Wybór metody zależy od przyczyny i nasilenia objawów klinicznych oraz preferencji rodziców lub dorosłych pacjentów. Wykonuje się plastykę napletka (zachowując napletek) lub obrzezanie (usuniecie napletka). Zabieg można wykonać w każdym odbywa się w znieczuleniu miejscowym (przewodowym prącia) lub ogólnym. Chirurg przygotowuje pole operacyjne, stosując odpowiednią technikę dezynfekcji skóry. Po odkażeniu zaznacza miejsca planowanych napletka polega na wykonaniu niedużych nacięć wzdłuż osi prącia i ich poprzecznym zszyciu. Po korekcji wygląd prącia nie różni się od prącia nieoperowanego. Zabieg plastyczny pozwala zachować pełną funkcjonalność napletka, może jednak dojść do jego ponownego zwężenia. Całkowite wyleczenie zapewnia obrzezanie, w którym usuwa się pierścień zwężający oraz część lub całość napletka. Po obrzezaniu żołądź (w całości lub części) jest stale etap zabiegu polega na założeniu cienkich szwów rozpuszczalnych. Operacja stulejki trwa do 60 minut. Wyniki leczenia operacyjnego są często zadowalające – zarówno pod względem anatomicznym, czynnościowym, jak i kosmetycznymPo zabiegu lekarz może zalecić stosowną farmakoterapię (typową po leczeniu chirurgicznym). Przez pewien czas utrzymuje się obrzęk pooperacyjny. W okresie rekonwalescencji należy powstrzymać się od współżycia płciowego do czasu pełnego zagojenia rany (zazwyczaj przez ok. 4 tygodnie). Powinno się unikać dźwigania oraz moczenia opatrunku. Należy zgłaszać się na wyznaczone wizyty kontrolne i ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń borykających się z problemem stulejki i zainteresowanych konsultacją z lekarzem zapraszamy do Ars Estetica we Wrocławiu procedurę leczenia stulejki przeprowadza dr n. med. Agnieszka Burkacka, a w Warszawie dr n. med. Michał opracowała dr n. med. Agnieszka również do zapoznania się z innymi materiałami dotyczącymi leczenia stulejki i obrzezania:Źródła:Raban M. Żak A., Litak J. et al. Stulejka – jeszcze fizjologia czy już patologia? Journal of Education, Health and Sport. 2017; 7 (7): 605– J. Czy diagnostyka i leczenie zakażeń układu moczowego u dzieci pozostaje nadal przedmiotem kontrowersji? Przegląd Lekarski 2011; 1 (68): 4– A. Urologia – podręcznik dla studentów medycyny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa R., Molinaro F., Ferrara F. et al. Preputialplasty: can be considered an alternative to circumcision? When, how, why? Experience of Italian centre. Gland Surgery. 2018; 7 (2): 228– M., Hanna Prepuce sparing: Use of Z-plasty for treatment of phimosis and scarred foreskin. Journal of Pediatric Urology. 2018; 14 (6): Njomnang Soh P., Vidal F., Huyghe al. Urinary and genital infections in patients with diabetes: How to diagnose and how to treat. Diabetes & Metabolism. 2016; 42 (1): 16–24. Edwards Bunker Ziller F. et al. 2013 European guideline for the management of balanoposthitis. International Journal of STD & AIDS. 2014; 25 (9): 615– J., Kużdżał J. (red.). Podstawy chirurgii. Podręcznik dla lekarzy specjalizujących się w chirurgii ogólnej. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2010. Wagner. A. A. (red.). Chirurgia dziecięca. Poradnik dla lekarza pierwszego kontaktu. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa W., Chosia M., Urasińska E. Podstawy patologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa T. Top 10 things you didn’t know about your penis. data dostępu: J., Szajewska H., Mrukowicz J. (red.). ABC zabiegów w pediatrii: podręcznik dla studentów medycyny, pielęgniarek i lekarzy. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2010. Michajłowski I. (2010) Diagnostyka i leczenie dermatoz męskich narządów płciowych w materiale Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii GUMed. (Rozprawa doktorska). Gdańsk: Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Gdańskiego Uniwersytetu Miernik A., Weibl P. et al. Incidence of balanitis xerotica obliterans in boys younger than 10 years presenting with phimosis. Urologia Internationalis. 2013; 90 (4): 439– K., Kogan S., Gluck Jatrogenne uszkodzenia skóry u dzieci – rozpoznawanie, leczenie i zapobieganie. Grzegorczyk-Maślanka (tłum.). Medycyna Praktyczna Pediatria. 2012; 3: 53– penisa – objawy, leczenie. Domowe sposoby na grzybicę prąciaGrzybica penisa, czyli drożdżakowe zapalenie błon śluzowych w okolicach intymnych rzadko skłania mężczyzn do wizyty u lekarza. To błąd, bo domowe sposoby na grzybicę prącia często są nieskuteczne i konieczne staje się stosowanie leków na receptę. Objawów grzybicy penisa nie można lekceważyć, nie tylko z powodu uciążliwego swędzenia skóry, ale też dlatego, że może ona być wynikiem innych chorób, w tym cukrzycy. Ze względów anatomicznych grzybica narządów płciowych u mężczyzn występuje rzadziej niż u kobiet. Tak naprawdę trudno tu jednak o wiarygodne statystyki, ponieważ panowie niechętnie korzystają w takich sytuacjach z pomocy specjalistów − albo ignorują problem, albo leczą się na własną rękę. Jednak nie każdy przypadek inwazji drożdżopodobnych grzybów z rodzaju Candida na błony śluzowe penisa można zignorować. Nie zawsze też działają dostępne bez recepty miejscowe leki penisa − kiedy dochodzi do zakażeniaKandydoza narządów płciowych u mężczyzn przyjmuje postać zapalenia żołędzi (główki penisa) lub żołędzi i wewnętrznej blaszki napletka. Rzadziej obejmuje także ujście cewki moczowej. U jej podłoża leży niekontrolowany wzrost grzybów z rodzaju Candida, które w normalnych warunkach i niewielkiej liczbie pozostają niegroźnymi dla człowieka saprofitami. Grzybicę penisa mogą wywołać następujące czynniki:przyjmowanie antybiotyków, kortykosteroidów, leków immunosupresyjnych,choroby związane z obniżeniem odporności (nowotwory, AIDS),cukrzyca i tu ważna uwaga – trudna do wyleczenia i nawracająca grzybica penisa może być sygnałem rozpoczynającej się cukrzycy,niewłaściwa higiena, zwłaszcza w obrębie napletka, pod którym grzyby mają wyjątkowo korzystne warunki do rozwoju (ciepło, wilgoć).Do zakażenia może też dojść w wyniku kontaktów seksualnych z partnerką, która ma grzybicę pochwy. Są to jednak przypadki dosyć to lek, który działa na grzyby zwane dermatofitami, grzyby drożdżopodobne, pleśnie, mieszane zakażenia grzybicze, które występują na na skórę Pirolam działa również JUŻ DZIŚTu kupisz: Preparaty na grzybicę, kremy, maści, płyny Grzybica penisa – objawyDrożdżycowe zapalenie błon śluzowych w obrębie męskich narządów płciowych przebiega z różnym nasileniem. Do objawów tego schorzenia należą:uporczywe swędzenie i bolesność penisa (zwłaszcza żołędzi),czerwone plamy na prąciu, w obrębie których mogą się pojawić drobne grudki i pęcherzyki z sączącą się z nich surowiczą treścią o specyficznym zapachu,obrzęk i płytkie nadżerki (występują sporadycznie),obecność serowatych mas pod napletkiem,stulejka (zwężenie napletka) – występuje przy przewlekłej i nawrotowej kandydozie,częste parcie na mocz i pieczenie przy jego oddawaniu,ból podczas ejakulacji i stosunków grzybicy penisaKandydoza w obrębie narządów płciowych u mężczyzn jest leczona (podobnie jak u kobiet) miejscowymi (w postaci kremów) i ogólnymi (doustnymi) środkami przeciwgrzybiczymi. Przy czym te drugie są uznawane za skuteczniejsze, ale są dostępne wyłącznie na receptę. Rolę pomocniczą w trakcie terapii, ale też profilaktyczną pełni właściwa higiena intymna, na którą składa się:delikatne mycie prącia ciepłą wodą,unikanie środków myjących, które mogą podrażnić błony śluzowe i ułatwić rozwój zakażenia, takich jak perfumowane mydła i żele pod prysznic,dokładne osuszanie okolic intymnych po umyciu,noszenie przewiewnej bielizny,unikanie w diecie produktów zawierających duże ilości cukrów te przypadki grzybicy penisa i napletka, które nie są zbyt uciążliwe dla mężczyzny, należy leczyć, aby uniknąć przenoszenia zakażenia na kobiety w trakcie stosunków seksualnych. Ma to szczególne znaczenie w przypadku pań, u których już występuje grzybica pochwy, by nie doszło do wtórnego napletka – objawy, domowe sposoby, leczenieFot. noipornpan / Getty ImagesLeczenie grzybicy napletka opiera się przede wszystkim na stosowaniu miejscowo maści ze środkiem przeciwgrzybiczym (klotrimazol). Część leków w formie maści jest dostępna bez recepty, jednak warto skonsultować zmiany na prąciu z napletka czy błony śluzowej żołędzia ogólnie określana jest jako grzybica prącia. Jest to bardzo przykra i wstydliwa dolegliwość wywołana przez grzyby z rodziny drożdżaków (Candida albicans). Grzybica napletka jest więc drożdżycą lub kandydozą. Wystarczającą terapią może okazać się leczenie domowe z użyciem maści na bazie klotrimazolu, do nabycia w aptece bez recepty. Mężczyźni często wstydzą się zgłosić do lekarza i starają się wyleczyć grzybicę napletka na własną rękę. Nie zawsze leczenie miejscowe maścią przynosi efekty, wtedy konieczna jest konsultacja napletka – przyczynyGrzybicę napletka najczęściej można złapać poprzez kontakty seksualne z kobietą zakażoną grzybicą pochwy. Jest to częste schorzenie, które z łatwością ulega przeniesieniu podczas współżycia na narządy płciowe mężczyzny. Grzybice charakteryzują się dość wysoką zakaźnością, czyli łatwo dochodzi do ich rozwoju. Grzybica napletka może również powstać na skutek niedostatecznej higieny. Pod napletkiem panują doskonałe warunki do rozwoju grzybów – ciepło i wilgoć. Ponadto zwierająca się pod napletkiem tzw. mastka stanowi doskonałą pożywkę dla drobnoustrojów. Zdecydowanie łatwiej o rozwój grzybicy w sytuacji, kiedy człowiek jest leczony glikokortykosteroidami lub antybiotykami, ponieważ dochodzi wtedy do osłabienia odporności organizmu. Narażeni są również mężczyźni chorujący na napletka – objawyRzadko zmiany lokalizują się wyłącznie na napletku lub pod nim. Częściej obejmują dodatkowo żołądź i cewkę moczową. Objawy to:świąd,pieczenie,ból, czerwone plamki na napletku,krostki,pęcherzyki,biały nalot pod napletkiem o nieprzyjemnym na początku grzybica prącia nie daje żadnych objawów. Nawet jeśli jej przebieg ma niewielkie nasilenie, to jednak jej powikłania są bardzo niebezpieczne. Mogą prowadzić do niepłodności, a nawet zmian grzybicy napletkaLeczenie grzybicy napletka obejmuje metody leczenia miejscowego oraz ogólnego. Zazwyczaj wystarczy miejscowe stosowanie maści przeciwgrzybiczej, zawierającej klotrimazol. Ponadto konieczne jest wzmożenie higieny prącia, zapobieganie gromadzeniu się zanieczyszczeń pod napletkiem, jak również dezynfekowanie napletka i okolic pod napletkiem środkami przeznaczonymi do stosowania na błony śluzowe. Najczęściej jest to octenisept. Mimo iż grzybica napletka to często problem, do którego mężczyzna wstydzi się przyznać, warto skonsultować zmiany na prąciu i napletku z lekarzem ze względu na niebezpieczeństwo dla zdrowia, jak również ryzyko zarażenia partnerki seksualnej. Dlatego też leczenie domowe nie powinno być stosowane zbyt długo. Klotrimazol zawarty w maściach przeciwgrzybiczych hamuje syntezę błony komórkowej grzybów. Ze względu na to, że jego działanie ukierunkowane jest przede wszystkim na Candida albicans, będącego jednocześnie najczęstszym czynnikiem etiologicznym grzybicy napletka, leczenie bardzo często okazuje się ogólne opiera się na stosowaniu tabletek z flukonazolem i polega na doustnym przyjmowaniu leków. Jest wdrażane, kiedy leczenie miejscowe jest nieskuteczne, niewystarczające lub bardzo zaawansowane. Leczenie uogólnione często jest konieczne w nawracających grzybicach napletka. Leczenie ogólne jest zlecane przez trzeba wiedzieć o grzybicy? Odpowiedź na filmie: Czy artykuł okazał się pomocny? Jest to stan zapalny obejmujący napletek i żołądź prącia, a w łagodnych przypadkach tylko żołądź. Może wystąpić u mężczyzny w każdym wieku. Należy pamiętać, że obrzezanie zmniejsza ryzyko wystąpienia zapalenia napletka i żołędzi nawet o 68%, ale go nie wyklucza. Zapalenie prącia i napletka – przyczyny Do przyczyn zaliczamy: niedostateczną higienę – jest to najczęstsza przyczyna stanów zapalnych żołędzi. Wydzielina z gruczołów śluzowych, złuszczony naskórek, mocz oraz bakterie gromadzące się pod napletkiem i nieusuwane regularnie powodują zapalenie napletka i żołędzi. Trudnościami w utrzymaniu prawidłowej higieny mogą być otyłość oraz zwężenie napletka (stulejka); podrażnienia – mogą być spowodowane różnymi środkami higieny, środkami plemnikobójczymi, żelami nawilżającymi, środkami piorącymi, a nawet niektórymi lekami; zakażenia – bakteryjne (chlamydia, rzeżączka, gronkowce), wirusowe (opryszczka narządów płciowych) oraz grzybicze; szczególnie u mężczyzn z osłabieniem odporności lub u małych dzieci (od pieluszki); urazy – otarcia i inne uszkodzenia nabłonka żołędzi mogą sprzyjać zakażeniu. Produkty do higieny intymnej dla mężczyznObjawami zapalenia żołędzi i napletka są: ból i zaczerwienienie żołędzi, owrzodzenia i nadżerki, obrzęk i zaczerwienienie napletka, ból i trudności przy zsuwania napletka z żołędzi, nieprawidłowa wydzielina pod napletkiem, zaburzenia oddawania moczu. Zapalenie prącia i napletka – leczenie domowymi sposobami Jeśli znamy przyczynę zapalenia żołędzi i napletka, a dolegliwości są łagodne, nie jest potrzebna wizyta u lekarza. Podstawową metodą leczenia jest odpowiednia higiena i prawidłowa pielęgnacja: częste obmywanie żołędzi ciepłą wodą po zsunięciu napletka oraz jej dokładne wysuszenie. Można stosować intymne kremy nawilżające przeznaczone do bardzo wrażliwej skóry. Objawy powinny ustąpić w ciągu kilku dni. Zapalenie prącia i napletka – kiedy zgłosić się do lekarza? Do lekarza powinno się zgłosić, jeśli objawy są ciężkie, utrudniają oddawanie moczu lub są wynikiem zakażenia. Konieczne jest wtedy wykonanie dodatkowych badań i zastosowanie leku (np. antybiotyk, glikokortykosteroid, lek przeciwgrzybiczy), a czasami zabiegu chirurgicznego – gdy zapalenie doprowadziło do ciasnej stulejki. Zapalenie prącia i napletka – prewencja Aby zapobiec zapaleniu żołędzi i napletka, należy stosować odpowiednią higienę. Przy codziennej kąpieli powinno się zsunąć napletek i dokładnie umyć żołądź wodą, a następnie osuszyć. Należy unikać substancji i środków, które mogą podrażniać. Podczas kontaktów seksualnych należy stosować prezerwatywy przeznaczone dla skóry wrażliwej. Unikanie kontaktów seksualnych wysokiego ryzyka zmniejsza ryzyko zakażeń i tym samym zapalenia żołędzi i napletka. Zapalenie żołędzi i napletka może wystąpić u mężczyzn w każdym wieku. Spowodowane jest najczęściej niedostateczną higieną lub zakażeniem. Leczenie opiera się na zmniejszeniu objawów oraz zapobieganiu nawrotom poprzez odpowiednią higienę. W przypadku przedłużających się lub nieustępujących objawów należy zgłosić się do lekarza. Źródła: Perkins OS, Cortes S. Balanoposthitis. [Updated 2020 Aug 10]. StatPearls Publishing; 2020 Jan. na pytania naszych czytelnikówZapalenie żołędzi i napletka – objawy i leczenie infekcjiNapletek, tak jak wiele innych części ciała, może zostać dotknięty stanem zapalnym. To samo dotyczy żołędzi. Najczęściej do zapalenia napletka i zapalenia żołędzi prowadzi grzybica penisa oraz zbierająca się pod napletkiem mastka. Objawami zapalenia żołędzi i napletka są między innymi: ból penisa pieczenie penisa, swędzenie penisa, wydzielina z penisa, zaczerwieniony żołądź, krostki na żołędziu, biały nalot na i żołądź – choroby penisaZapalenie napletka lub zapalenie żołędzi są jednymi z najczęstszych problemów intymnych dotykających mężczyzn. Tego typu choroby penisa mają złożone podłoże – różne mogą być zarówno przyczyny, jak i drogi przenoszenia. Zapalenie żołędzi i napletka może być wywołane przez infekcje grzybiczne (na przykład kandydoza), bakteryjne (dwoinka rzeżączki) czy wirusowe (wirus HSV 2 – opryszczka narządów płciowych). Powodem zapalenia żołędzi i napletka mogą być zaniedbania w codziennej higienie, ale też zakażenie przenoszone drogą płciową, czy poprzez kontakt z zarazkami na basenie, w toalecie. Zdarza się, że przyczyną zapalenia żołędzi i napletka jest reakcja organizmu na rozmaite substancje chemiczne, w tym te zawarte w środkach plemnikobójczych oraz mydłach i żelach pod penisa – drożdżakowe zapalenie żołędzi i napletkaJednym z najczęstszych powodów zapalenia żołędzi i napletka jest grzybica penisa, a mówiąc konkretnie – drożdżyca (zwana też kandydozą). Drożdżycę wywołują grzyby z rodziny drożdżaków o nazwie Candida albicans. Do zakażenia grzybicą penisa może dojść w czasie kontaktu seksualnego (zazwyczaj przenosi się z kobiet na mężczyzn), ale także w czasie wizyty na basenie czy w toalecie – wszędzie tam, gdzie możemy mieć choćby pośredni kontakt z miejscami intymnymi innych penisa sprzyjają:osłabienie odporności,antybiotykoterapia,stosowanie penisa niekiedy towarzyszy również plamki na penisieCzerwone plamki na penisie – to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów grzybicy penisa. Inne to ból penisa w czasie oddawania moczu i ejakulacji, pieczenie penisa, swędzenie penisa, biała wydzielina z penisa, krostki na żołędziu, ból żołędzi. Grzybica penisa może doprowadzić do trudności z zsuwaniem napletka, co w sposób wtórny sprzyja namnażaniu się drożdżaków i pośrednio prowadzi do zaostrzenia zapalenia żołędzi i napletka. Kiedy bowiem nie ma możliwości odsłaniania żołędzi, zaczynają się problemy z higieną. A to chyba najczęstsza przyczyna stanów zapalnych żołędzi i też: Grzybica penisa – przyczyny, objawy i leczenie drożdżycyMastkaMastka to budząca najgorsze skojarzenia biała maź o serowatej konsystencji i nieprzyjemnym zapachu. To niewymyte, zbierające się przez dłuższy czas resztki moczu, spermy, łoju, potu, złuszczonego naskórka i flory bakteryjnej, które zalegają pod napletkiem. W szczególności mastka zbiera się w tak zwanej szyjce żołędzi, czyli miejscu łączącym trzon penisa z jest naturalną wydzieliną i sama w sobie nie stanowi problemu, który wart byłby wizyty lekarskiej. Istotna jest jedynie higiena okolic intymnych i dokładne wymywanie mastki. Ponieważ, tak jak wspomnieliśmy, zbiera się ona głownie w szyjce żołędzi, czyli głęboko pod napletkiem, należy w czasie kąpieli mocno odciągać napletek, aby zapewnić sobie dostęp do całej przypadku mężczyzn cierpiących na stulejkę lub inne problemy z odciąganiem napletka, czynność ta może być utrudniona lub wręcz niemożliwa do wykonania. Tymczasem zalegająca pod napletkiem mastka stanowi naturalne pożywienie dla bakterii, wirusów i grzybów, mogąc stanowić zaczyn zapalenia żołędzi i napletka – u małych chłopcówZapalenie napletka lub zapalenie żołędzi to choroby penisa najczęściej spotykające małych chłopców, do 5 roku życia. Spowodowane jest to głównie względami higienicznymi – nawet jeśli rodzice dbają o czystość dziecka, mogą mieć we wczesnych latach jego rozwoju ograniczony dostęp do żołędzi. Napletek u małych chłopców często ciasno opasa żołądź, stwarzając duże problemy z zsuwaniem i, co za tym idzie, utrzymaniem higieny. Nie zawsze w grę wchodzi stulejka – lekarze przestrzegają przed wyciąganiem zbyt pochopnych wniosków. Zazwyczaj u kilkuletnich chłopców problem znika samoistnie, lub za pomocą regularnych „ćwiczeń”.Czytaj także: Leki (maść) na grzybicę penisa – leczenie i zapobieganieGrzybica penisa u dorosłych mężczyznZapalenia żołędzi i napletka również u dorosłych mężczyzn bywa powodowane zaniechaniami w obszarze higieny, czy to przez niedostateczną uwagę przykładaną do zachowania czystości prącia, czy też przez „techniczne utrudnienia”, takie jak stulejka. Faktem jest, że grzybicy penisa sprzyja brud i wilgotne środowisko. Ale ten drugi czynnik oznacza, że powodem problemów może być również niewystarczające osuszanie penisa po codziennej higienie warto też zwracać uwagę na skład używanych do kąpieli płynów. Reagować należy na wszelkie niepokojące objawy, które zaobserwujemy na starsi chłopcy i dorośli mężczyźni na zapalenia żołędzi i zapalenie napletka narażeni są również za sprawą aktywności seksualnej. Ponieważ są to choroby penisa przenoszone drogą płciową, należy współżyć jedynie z partnerką (partnerem), co do których stanu zdrowia mamy pewność. A jeśli pewności brak – nie ma skuteczniejszego środka ochronnego, niż prezerwatywa (nie licząc oczywiście wstrzemięźliwości). Ale zakażenia przenoszone z partnerki na partnera to nie jedyne zapalenia żołędzi lub zapalenia napletka doprowadzić mogą też urazy mechaniczne w czasie stosunku (uszkodzona błona śluzowa jest szczególnie narażona na zakażenia), uczulenie na lateks z którego jest wykonana prezerwatywa, albo podrażnienia wywołane przez środek także: Lekarz od spraw męskich – do kogo z grzybicą penisa (prącia)?Zapalenie napletka, zapalenie żołędzi – leczenieLeczenie chorób penisa takich jak zapalenie napletka, zapalenie żołędzi musi być prowadzone pod kontrolą lekarza specjalisty, który dobierze odpowiednie środki adekwatnie do przyczyny penisa leczona jest środkami grzybobójczymi, zawierającymi takie substancje czynne, jak: flukonazol,klotrimazol,ketokonazol, przypadku zakażeń bakteryjnych stosowane mogą być antybiotyki, zarówno pod postacią maści, jak i przyjmowane doustnie. Lekarz może zalecić również moczenie prącia w rivanolu lub nadmanganianie potasu. Oczywiście niezwykle istotne będzie przestrzeganie innych zaleceń, dotyczących zwłaszcza higieny a także wstrzemięźliwości seksualnej w okresie Choroby penisa – objawy i rodzaje chorób prąciaZapalenie żołędzi i napletkaMęski członek zbudowany jest z dwóch podłużnych ciał jamistych ułożonych równolegle wzdłuż członka oraz jednego ciała gąbczastego, z którego zbudowana jest żołądź, czyli stożkowate zgrubienie na końcu żołędzi i napletka dotyczy końcowej części członka oraz fałdu skórnego, który ją pokrywa. Zwykle jest to zapalenie żołędzi i napletka, jednak w łagodniejszych przypadkach zapalenie może dotyczyć tylko żołędzi. Przyczyny mogą być różne:Niedostateczna higiena jest najczęstszą przyczyną zapalenia żołędzi. Pod napletkiem gromadzi się tzw. mastka, czyli wydzielina gruczołów śluzowych, złuszczony nabłonek, mocz oraz bakterie, które je rozkładają. Jeżeli mastka nie jest regularnie usuwana poprzez zabiegi higieniczne, może być czynnikiem powodującym zapalenie żołędzi i napletka. Stulejka, czyli zwężenie napletka, może stanowić przyczynę trudności w stosowaniu odpowiedniej higieny i sprzyjać stanom zapalnym napletka i żołędzi. Duża otyłość często utrudnia skuteczne utrzymanie higieny narządów Powierzchnia żołędzi jest bardzo wrażliwa i łatwo ulega podrażnieniu przez różne substancje, jak środki higieny (mydła, żele lub płyny do mycia, dezodoranty, środki dezynfekujące), środki plemnikobójcze, żele nawilżające (również znajdujące się w prezerwatywach), środki piorące (jeżeli bielizna nie została dobrze wypłukana po praniu). Podrażnienie żołędzi może również wystąpić po niektórych lekach (np. antybiotyki).Zakażenia. Przyczyną zapalenia żołędzi mogą być zakażenia przenoszone drogą płciową (chlamydie, rzeżączka – występuje zapalenie cewki moczowej) albo zakażenia wirusowe, np. opryszczka narządów płciowych. U mężczyzn chorujących na cukrzycę obecność glukozy w moczu sprzyja zakażeniom bakteryjnym żołędzi i napletka. Może również wystąpić zapalenie wywołane przez grzyby (zwykle z rodzaju Candida), zwłaszcza u mężczyzn z osłabieniem odporności (w różnych przewlekłych chorobach).Urazy. Urazy nabłonka żołędzi (np. otarcia) mogą prowadzić do zakażenia bakteriami lub często występuje zapalenie żołędzi i napletka?Zapalenie żołędzi to częsty problem, występujący w każdym wieku. Szczególnie często spotykany u małych chłopców, u których napletek nie odprowadza się całkowicie (nie można go zsunąć tak, aby cała żołądź była widoczna), co stwarza trudności skutecznego usuwania mastki. U mężczyzn częstość zapalenia żołędzi rośnie w starszym wieku, również z powodu problemów z higieną oraz w związku z innymi chorobami (np. cukrzyca).Zapalenie żołędzi rzadko występuje u chłopców i mężczyzn się objawia zapalenie żołędzi i napletka?Typowe objawy zapalenia żołędzi i napletka to:obrzęk i zaczerwienienie napletka, ból podczas zsuwania napletka z żołędzi, czasami uniemożliwiający całkowite jego zsunięcie, sklejenie się napletka utrudniające lub blokujące oddawanie moczuzaczerwienienie i bolesność żołędzi, niekiedy mogą być obecne owrzodzenia lub nadżerkinieprawidłowa wydzielina pod napletkiem (np. ropna, cuchnąca), niekiedy wydzielina z cewki moczowejmoże być obecny ból całego członka, moszny, krocza, pęcherza, ból podczas oddawania robić w przypadku wystąpienia objawów zapalenia żołędzi i napletka?Jeżeli zapalenie żołędzi i napletka jest łagodne, a jego przyczyna jest znana (np. podrażnienie, otarcie), to zwykle wizyta u lekarza nie jest konieczna, gdyż objawy ustąpią samoistnie po usunięciu przyczyny. Należy często obmywać żołądź ciepłą wodą po pełnym zsunięciu napletka. Po umyciu dokładnie wysuszyć (np. delikatną chusteczką higieniczną). Można delikatnie smarować kremem nawilżającym (np. tzw. intymny krem nawilżający, kremy nawilżające dla skóry bardzo wrażliwej). Jeżeli nie ma zakażenia, dolegliwości ustąpią w ciągu kilku, kilkunastu objawy są ciężkie, są wynikiem zakażenia lub utrudniają oddawanie moczu konieczne jest zgłoszenie się do lekarza, wykonanie dodatkowych badań i prawdopodobnie leczenie antybiotykiem lub nawet zabieg jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie zapalenia żołędzi i napletka?Objawy zapalenia żołędzi i napletka pozwalają lekarzowi rozpoznać chorobę po zbadaniu pacjenta. Wywiad zwykle pomaga również określić przyczynę lekarz podejrzewa, że przyczyną jest zakażenie, może zlecić posiew wydzieliny lub wymazu. Gdy objawy są nietypowe i zapalenie jest przewlekłe, może być konieczna biopsja, czyli pobranie drobnego fragmentu tkanki żołędzi lub napletka do badań pod są metody leczenia zapalenia żołędzi?Podstawą leczenia zapalenia żołędzi i napletka jest zachowanie higieny i prawidłowa pielęgnacja, których zasady opisano zapalenie jest spowodowane zakażeniem, stosuje się antybiotyk (gdy zakażenie jest bakteryjne lub przenoszone drogą płciową), i/lub lek przeciwgrzybiczy w maści lub tabletkach, (jeżeli zakażenie jest grzybicze).Poprawa może być szybsza po stosowaniu kremu zawierającego glikokortykosteroid, który ma działanie przeciwzapalne i łagodzi ból oraz zapalenie doprowadziło do ciasnej stulejki, która blokuje odpływ moczu, konieczny jest zabieg, który zwykle polega na nacięciu napletka w znieczuleniu miejscowym. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie zapalenia żołędzi i napletka?Właściwie leczone ostre zapalenie żołędzi i napletka prawie zawsze ulega całkowitemu wyleczeniu. Nieleczone zapalenie żołędzi i napletka może przejść w zapalenie przewlekłe i prowadzić do powikłań, takich jak pozapalna stulejka, czyli zwężenie napletka (może być tak ciasna, że utrudnia oddawanie moczu), zwężenie ujścia cewki moczowej, blizny i zniekształcenie żołędzi, zrośnięcie napletka i żołędzi. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia zapalenia żołędzi i napletka?Po wyleczeniu ostrego zapalenia żołędzi i napletka należy postępować tak, aby unikać kolejnych epizodów choroby. Jeżeli stulejka utrudnia skuteczne dbanie o higienę żołędzi i napletka, należy rozważyć chirurgiczne leczenie robić, aby uniknąć zachorowania na zapalenie żołędzi?Aby uniknąć zapalenia żołędzi i napletka, należy dbać o higienę: codziennie podczas kąpieli lub natrysku myć żołądź wodą (ewentualnie łagodnym mydłem) po delikatnym, całkowitym zsunięciu napletka. Po kąpieli należy żołądź dokładnie unikać substancji drażniących (np. stosować prezerwatywy przeznaczone dla skóry wrażliwej, nie dotykać żołędzi przed dokładnym umyciem dłoni).Podczas kontaktów seksualnych o zwiększonym ryzyku należy zawsze używać penisa – przyczyny, objawy, leczenieGrzybica penisa, czyli drożdżakowe zapalenie błon śluzowych w okolicach intymnych rzadko skłania mężczyzn do wizyty u lekarza. To błąd, bo domowe sposoby na grzybicę prącia często są nieskuteczne i konieczne staje się stosowanie leków na receptę. Objawów grzybicy penisa nie można lekceważyć, nie tylko z powodu uciążliwego swędzenia skóry, ale też dlatego, że może ona być wynikiem innych chorób, w tym cukrzycy. Ze względów anatomicznych grzybica narządów płciowych u mężczyzn występuje rzadziej niż u kobiet. Tak naprawdę trudno tu jednak o wiarygodne statystyki, ponieważ panowie niechętnie korzystają w takich sytuacjach z pomocy specjalistów − albo ignorują problem, albo leczą się na własną rękę. Jednak nie każdy przypadek inwazji drożdżopodobnych grzybów z rodzaju Candida na błony śluzowe penisa można zignorować. Nie zawsze też działają dostępne bez recepty miejscowe leki przeciwgrzybicze. Jakie są przyczyny grzybicy penisa?Poza stresem, nadużywaniem leków i niewłaściwą dietą jest kilka czynników mających wpływ na grzybicę u mężczyzn. Można je podzielić na dwie grupy. Zależne i niezależne od niezależne od mężczyznyNa rozwój zakażenia penisa wpływ może mieć przyjmowanie sterydów, stosowanie środków plemnikobójczych, uczulenie na lateks, nadwaga lub utajona cukrzyca. Najważniejszymi przyczynami są jednak: atak drożdżaka Candida i stosunek z zarażoną partnerką. Atak drożdżaka Główną przyczyną choroby jest grzyb występujący w organizmie człowieka. Niegroźny, do momentu aż zacznie zawodzić system immunologiczny. Kiedy organizm człowieka poddany jest terapii antybiotykowej lub zmaga się z poważną chorobą, może dojść do ataku nieszkodliwego dotąd – drożdżaka Candida. Grzyb szybko namnaża się w miejscach ciepłych i wilgotnych – narządach płciowych i jamie ustnej. Stosunek seksualny z zarażoną partnerką Grzybica przenosi się na partnera seksualnego, więc łatwo zarazić się od swojej partnerki. Jest to kolejna przyczyna drożdżycy penisa. Warto w tym miejscu podkreślić, że po rozpoznaniu jej objawów u któregoś z partnerów, należy całkowicie zaprzestać kontaktów seksualnych, aż do momentu całkowitego wyleczenia, obu chorych zależne od mężczyznySeks z wieloma partnerkami Większość kobiet, co najmniej raz w życiu zachoruje na grzybicę. Aby zmniejszyć ryzyko zarażenia należy współżyć z jedną, zdrową kobietą, a w razie pojawienia się bólu penisa lub plam na żołędzi, zastosować kurację wraz z partnerką. Niewłaściwe nawyki higieniczne Rezultatem złych nawyków higienicznych może być przenoszenie chorób, bakterii i grzybów. Zarówno przesadna pielęgnacja, jak i zaniedbania w higienie osobistej mogą powodować rozwój grzybicy. Aby jej zapobiegać należy unikać mocno perfumowanych żelów i mydeł pod prysznic, ponieważ mogą powodować obrzęk penisa, co sprzyja rozwojowi grzybicy prącia. Podstawą higieny jest regularne mycie całego ciała, noszenie czystych ubrań i mycie dłoni po wizycie w toalecie, zwłaszcza w toalecie publicznej. Grzyby chętnie lokują się w wilgotnych gąbkach i ręcznikach. Ich rzadkie zmienianie sprzyja rozwojowi drożdżaków, co w konsekwencji zwiększa ryzyko zakażenia. Podobnie jak wspólne korzystanie przez kilka osób z ubrań i ręczników. Optymalne warunki namnażania się zapewnia grzybom obcisła bielizna oraz stroje, które sprzyjają utrzymywaniu sie ciepła w okolicach są objawy grzybicy penisa?Grzybica penisa w początkowym okresie choroby może przebiegać bezobjawowo. Jak wynika ze statystyk aż u 20% zakażonych mężczyzn, u których wykryto obecność drożdżaków, nie pojawiło się zapalenie penisa i związane z nim objawy. Dopiero w kolejnym etapie mogą pojawić się: zaczerwienienie, swędzenie lub pieczenie penisa, zwłaszcza żołędzi,ból penisa, odczuwany zwłaszcza podczas oddawania moczu czy ejakulacji,biały nalot o nieprzyjemnym zapachu pod napletkiem,czerwone plamki na penisie (ale ten objaw może świadczyć nie tylko o infekcji grzybiczej, ale również o infekcji bakteryjnej czy wirusowej),wysuszenie żołędzi – mogą pojawić się mikropęknięcia, łuszczenie skóry,bolesne pęcherzyki, z których wydobywa się krew i ropa,biała grudkowata wydzielina z prącia,uczucie parcia na pęcherz moczowy,zwężenie napletka (stulejka) – ten objaw może pojawić się przy nawracającej, przewlekłej grzybicy pojawi się, któryś z powyższych objawów, należy jak najszybciej udać się do lekarza, najlepiej urologa, który zrobi odpowiednie badania, potwierdzające infekcję grzybiczą i zastosuje odpowiednie leczyć grzybicę penisa?Lekarz (dermatolog, urolog lub po prostu lekarz pierwszego kontaktu) stawia diagnozę na podstawie wywiadu z pacjentem, ogląda też narządy płciowe w celu potwierdzenia rozpoznania. Gdy ma wątpliwości, może pobrać wymaz z żołędzi i spod napletka i wysłać do laboratorium na posiew lub wykonać preparat mikroskopowy, przykładając szkiełko do zainfekowanej powierzchni. Leczenie grzybicy penisa jest skuteczne w 80-90% przypadków i polega miejscowym aplikowaniu maści przeciwgrzybiczych raz dziennie przez 3-7 dni. Najczęściej stosuje się kremy zawierające flukonazol, klotrimazol, ekonazol, ketokonazol,mikonazol. Jeśli leczenie miejscowe nie przynosi pożądanych efektów, lekarz decyduje o rozpoczęciu kuracji doustnej. Leczenie powinna podjąć również partnerka, nawet jeśli nie ma objawów grzybicy. Do czasu wyleczenia należy zrezygnować z seksu. Grzybica penisa, tak jak każda inna grzybica lubi niestety pójść na konsultację do lekarza urologa?Jest wielu lekarzy urologów pracujących w szpitalach czy to w przychodniach. Jedną z nich jest Onkolmed Lecznica Onkologiczna gdzie działa jedna z najlepszych Poradni Nowotworów Układu Moczowego, w której pracują jedni z najlepszych urologów, onkologów. Przychodząc na konsultacje do urologa w Onkolmed Lecznica Onkologiczna można być pewnym, że lekarz dokładnie przeanalizuje posiadane wyniki badań przez pacjenta, jeśli to konieczne zleci dodatkowe badania i wdrąży właściwe celu umówienia się nakonsultację u urologa skontaktuj sie z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337Źródła: Pacjenci,Przed zapisem do onkologa bardzo prosimy o dokładne zapoznanie się z zakresem działalności danego lekarza (każdy lekarz onkolog leczy inną część ciała). W przypadku problemu z wyborem właściwego specjalisty onkologa, prosimy o kontakt z Recepcją Onkolmed. Chętnie służymy pomocą. W celu prawidłowego zapisu do specjalisty, przeprowadzamy wywiad z Pacjentem. Mając tę wiedzę łatwiej jest nam zaoferować konkretną pomoc i wybór odpowiedniego względu na długą listę oczekujących w przypadku rezygnacji z wizyty prosimy o wcześniejsze jej odwołanie. Szanujmy się wzajemnie.

drożdżakowe zapalenie pochwy leczenie domowe